Akıllı Kadınlar, yüreklerinin narin dallarını hangi gölgelerde dinlendireceğini sezgileriyle çok iyi bilirler.

Onlar, rüzgârın fısıldadığı yalanlara kulak asmaz; sevgilerini, kıskançlığın ve umutsuzluğun soğuk ellerinden sakınırlar.

Kalplerini, yanlış yolların çamurlarında kaybolmuş, mutsuzlukla gölgelenmiş, dost sandıkları başarısız Kadınların zehirli nasihatlerine teslim etmezler.

Bu başarısız Kadınlar, çoğu zaman içlerindeki huzursuzluğu gizleyen bir maskeyle konuşur. “O sana layık değil, sen daha iyisini bulabilirsin” derler, dudaklarında sahte bir teselliyle.

Oysa bu sözlerin ardında, kendi yalnızlıklarına mutsuz yoldaş arayan bir naber yatar: “Bizim çaresizliğimize eşlik et.” Onlar, bir arkadaşın sevgiyle örülmüş bir bağda huzur bulmasını değil, kendi kırık hayallerine bir ortak daha isterler.

Gecenin kuytusunda, bir barda, meyhanede rakı kadehlerinin gölgesinde hüzne yoldaşlık edecek bir ruh ararlar. “Seni seveni terk et,” diye fısıldarlar, ama aynı anda kötüledikleri o sevgiyi kendileri için çalmaya dünden razıdırlar.

Kıskançlık, onların yüreklerinde bir diken gibi büyür. Bir Kadının sevgiyle, aşkla, umutla parlayan gözlerini görmeye tahammül edemezler. Onun da kendi çaresizliklerinin bataklığına gömülmesini arzularlar, çünkü kendi yalnızlıkları ancak böyle hafifler sanırlar.

Akıllı bir Kadın, sevgisini bu yıkıcı fısıltıların rüzgârından korur. Kalbini, defalarca terk edilmiş, umutsuzluğun gölgesinde solmuş, hiçbir sevgiye tutunamamış Kadınların eleştirilerine açmaz. Aşkını, onların hayal kırıklıklarıyla lekelenmiş sözlerine malzeme etmez.

Çünkü bilir ki, bu nasihatler bir bahçeyi yavaşça solduran bir zehir gibidir; sevgi, bu gölgelerde değil, sadakat ve karşılıklı saygının ışığında filizlenir.

Ne var ki, bazı akılsız Kadınlar bu fısıltılara kapılır. Çevreden gelen o yanıltıcı sözlere kulak verir, kendi elleriyle sevgilerinin köklerini zedeler.

Sonra, bir masanın başında, rakı kadehlerinin buğusunda, “Etrafta konuşulacak düzgün bir erkek bile kalmadı,” diye yakınırlar. Oysa çoğu zaman, kendi erkeğini kaybetmesinin sebebi, bu aldatıcı nasihatlerin büyüsüne kapılan kadının ta kendisidir.

Sevgi, karşılıklı emekle, güvenle, sabırla örülür; dışarıdan gelen yalanlarla kolayca yıkılır. Akıllı bir Kadın, ilişkisini bu tuzakların pençesinden uzak tutar. Gerçek aşkın, kıskançlığın ve umutsuzluğun gölgesinde değil, sadakatin ve sevginin sıcak kucağında büyüdüğünü bilir.

Yine de, gecenin sessizliğinde, kendi iç dünyasında bir an durur. Sevgisinin kırılganlığına dair bir endişe taşır yüreğinde: “Bu bağ, yalnızca benim gücümle ayakta kalamaz.”

Ama akıllı bir Kadının asıl kudreti, sevgisini koruma kararlılığında yatar. Çünkü gerçek bir ilişki, yalnızca dış dünyanın soğuk ellerinden korunduğunda değil, kendi içsel mücadeleleriyle yüzleşebildiğinde anlam kazanır.

Akıllı Kadın, sevgisini bir bahçe gibi özenle sular, gölgelerden uzak tutar ve yalnızca kendi yüreğinin rehberliğinde yol alır.

Tüm Akıllı Kadınlara selam olsun, mutluluğu hak ediyorsunuz.

Korhan KÜLÇE