HABİRE "65 YAŞ ÜSTÜNDEKİLER"
DİYORSUNUZ YA!

Bizler ilkokulda yurt bilgisi, lisede mantık sosyoloji, felsefe, okuyan, ilk ve
orta okul ile liseyi, karne notu kaç olursa olsun, bitirme sınavına girerek bitirmiş bir nesil iz.

Onun için biz, kim 500 milyar ister programinda,15 bin lirayi hiç joker kullanmadan,%90 kazanabilen
nesil iz.

biz her dönem 3 yazili,1 sözlü imtihan olan nesil iz.

Biz kopya çeken ama kopya hazırlarken öğrenen bir
nesil iz.

Biz anasını babasını bakım evine terk etmeyen; yakınının, dostum dediğinin cenazesine, "tatildeyim"
diye gelmeyen nesil değiliz.
Biz şahsiyet sahibi olması için,
her şeyden sorumlu tutulan,
kendine güvenen,
sevgiyi saygıyı fedakarlığı,
dostluğu, vefa duygusunu,
yerine göre başkalarının yaşamı için kendi yasam tarzından fedakarlık eden
nesil iz.

Biz arkadaşımızın ailesini,kendi ailemiz kabul eden, yaşam anlayışını buna göre dizayn eden, psikologlarla,
pedagog larla şekillendirilen değil,
psikolojik sorunlarını aile ve
mahalle ilişkileri içinde parasız çözen,
anasına babasına ailesine egosun dan fedakarlık edip maddi manevi kol kanat geren nesil iz.

Biz bugün kırk yıllık arkadaşlarını köşe bucak arayan onlarla birliktelikten zevk alan, öğretmeninin elini öpmek için yarışan
nesil iz.

Semt çocukluğunu,
mahalle terbiyesini,
büyüklere saygıyı görmüş,
kabadayı dediğimiz mahallenin bilekli ve
yürekli delikanlısı nı bizi soyan,
taciz eden değil,
bizi koruyan kollayan bir ağabey olarak bilen bir nesil iz.

Disketi,
çemberi,
uçurtmayı.
birdirbir i,
topaç ı,
uzun eşeği,
Kulalı saklambaç ı,
üç taşı,
gazoz kapağı,
sigara kağıdı ile ceviz oyunu,
kovalamaca’yı
ip atlamayı,
seksek’i,
üçgen (şeytan uçurtması) uçurtmayı,
çivili futbolu,
9.taşı
yakan topu oyun olarak bilen,
futbolu,
voleybolu,
basketi,
yüzmeyi tüm imkansızlıklara rağmen spor olarak yapan bir
nesil iz.

Dışarıda yemek yemenin çok nadir olduğu, ağız şapırdatmanın ayıplandığı her lokmanın eşit paylaşıldığı, çay bardağındaki şekerin kaşıkla karıştırılır ken çıkan sesin yüksek olmasının ayıp olduğu bir
nesil iz.

Damak tadı güzelim türk mutfağına göre, anne ellerine göre ayarlanmış insanlarız.

Ebeveynleri mizin,
öğretmenimize, eti sizin kemiği bizim
diye teslim ettiği,
öğretmenlerimizin bu emaneti gözlerinden salınarak koruduğu, kulağımızı çeken öğretmenimizi evde şikayet edemediğimiz, öyle bir durumda babamızdan da azar işiteceğimizi bilen bir
nesil iz.

Şimdi görüp, duyduğumuz,
öğretmenin çocuğa bir siteminde anne,
baba, dayı, hala, enişte, bacanak,
hep birlikte okul basıp,
sen bizim çocuğumuzun psikolojisini nasıl bozarsın diye öğretmen döven,
bu nesille uzaktan yakından bir ilişkimiz yok bizim.

Lise mezunu arkadaşlarımızın,
bugünkü üniversite mezunlarının yanında doktora yapmış bir insan kalitesinde olduğu bir neslin çocuklarıyız.

Siz bizim nesli küçümsemeyin çünkü
biz öyle yetiştirildik ki ;
maskemizi de takar,
mesafemizi de korur,
kalabaliklara girmez,
hem kendimizi hem sizleri koruruz.

Bence bizim nesil’e benzemeye çalışın.

Çünkü biz bin yillik türk gelenek görenekleri nin süzgecinden geçebilen son temsilcileriz..!