0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
117
Okunma
Bir pazar sabahı, evimi temizlemeye enerjim vardı.
Önce pencereleri açtım. Toz girer mi, ev daha da pislenir mi diye düşünmedim artık.
Hatta yetmedi gittim güzel bir kahve demledim.
Şimdi nefes alabiliyordum, kahve içiyordum.
Ve fark ettim.
Gerçekten çok komikti, sen yanımda olsaydın bunu sana ta o zaman anlatırdım.
Çünkü eminim sen de çok gülerdin.
Neyi fark ettim biliyor musun?
Ben şu basit anın şahane mutluluğunu -senin suçun değil sevgilim, üzülme lütfen- seninle yıllardır yaşayamamıştım.
Sorma ya, en başında ben de inanamadım.
Yok yahu yanlış anlamışsındır falan da dedim kendime ama ne yaparsın... Cevabı çok netti.
Toz içerisinde ve dağınık bir ev, bir de yeni demlenmiş filtre kahve.
1+1 elbet tabii ki 1’den büyüktür
o yüzden diyorum ki kendini suçlama canım sen de yani..
