Her defasında soruyu soran da benim, cevaplayan da. Deli desem kendime, saygım kalmaz. Ama akıllı demek de pek içimden gelmiyor.

Kendi içimde bir dünya kuruyorum. Evimin en güzel köşesinde, ışıkların gözünü kamaştırmayacağı bir yere oturuyor sevdiğim insan. Uzak yollardan yanımda getirdiğim tatlıyı ona ikram ediyorum, beğeniyor. Keyif aldığım tüm anıları zihnimde yeniden canlandırıyorum.

Hep böyleydim. Lise kavgalarımı bile zihnimde kazanıyordum. O büyük sahneye de şarkı söylemeye hep orada çıkıyordum. Hayatımda yaşadığım her an, aynı bunun gibi: bir düşünce balonu.

Beni ilgiye boğan insanların karşısında önce ürküyorum, sonra inanıyorum. Tam o anda balon patlıyor. Ve bu tekrar edip duruyor.

Kim inanır, büyüyüp kadın olduğuma? Kocaman gülüşümle örtüyorum deliliklerimi.

Ama bazen her şey, sadece bir pamuk şekere bakıyor.

T.B.B.
18.09.2025 / 21:31