0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
183
Okunma
Bir kaybolmuşluk hissi kapladı içimi.Öylece savruluyorum.Duygularım savruluyor, isteklerim savruluyor, hayallerim savruluyor. Halbuki ne hayat dolu, neşe dolu bir insan idim. Şimdi ise öylesine yaşıyorum. Neye, nasıl inanacağıma şaşırmış bir vaziyette uyanıyorum günlere. Tutunabileceğime inandığım insanların da uzakta olduğunu anladığımda gözlerimi kapattım artık.Zamanın, insanların, mekanın beni oradan oraya savunmasına izin verir oldum. Nereye, ne zamana kadar sürer bilmiyorum.Tek bildiğim savruluyorum..
