0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
154
Okunma
Öyle keyif alıyorum ki kendimi yenilemekten, ne uyku ne yemek böyle bir haz vermiyor. Eskiden birini dinlerken sözcükler yanımdan hızla geçen bir araçtan farksızdı. Aracın içindekileri seçemezdim. Şimdi araç yanımda dursa da binsem uzaklaşıp gitsek, bilmediğim bir yerde insem diyorum. Öyle yabancı da gelmiyor yeni yerler. Diyorum ya korkmak istemiyorum artık. Bir insana kendimi açtığımda sanki kasanın anahtarını vermişim gibi ağır bir sorumluluk hisseden halimden minik adımlarla kasanın içini dolduran bir bene dönüşüyorum. Kimse kalıcı değil. Kimse de o kadar beni farketmek zorunda değil. Anın içerisinde yaşanan güzelikleri kabul edip yola devam edebilmek de varmış bu hayatta.
5 Eylül 2025
T.B.B.