Öğrencilerimize çok şey öğretmek ve müfredatı bitirmek çabası yerine, onların değerli bireyler olduklarını hissettirebilirsek, sesimizi yükseltmek yerine, yüreklerine dokunabilirsek, ara sıra öğrenci olduğumuzu farz ederek empati kurabilirsek, o zaman onlar başarılı ve iyi birer öğrenci, biz de iyi öğretmenler oluruz.
Unutmayın öğrenmek sevmekle başlar, sizi seven öğrenciniz derslerinizi de sever ! Belki de biz en büyük hatayı sevgi konusunda yapıyoruz. Ön yargılar ve disipline edeceğim diyerek sevmeyi unutup, asi bir gençlik oluşturuyoruz ve sonra da bu çocuklar neden böyle diyerek yargılıyoruz, Unutmayın yemeğe acı koyan da biziz, yemeğin acı olduğundan şikayet eden de biz !
Sevgi ile başlayan her şey güzel sonuçlanır, nefret ile başlayanlar ise başarısız olurlar!
Zülfikar Demirel