Amel Defteri’nden

Bölüm 1

Bir kişinin başka biri için ızdırap çekmesi aptallık mıdır, yoksa bu süreçte gerçekten ulvi bir şeyler mi gizlidir?..

Lise yıllarında kız arkadaşım beni ilk kez terk ettiğinden bu yana bu soruyu kendime sorarım ve cevabını hâlâ bilmiyorum!..

Bu saçma sorunun içinde boğulmamak için kendimce şöyle bir kuram geliştirmiştim:

“Einstein’ın Genel Görelilik Kuramı’ndan esinlenerek, zamana ve mekâna göre değişkenlik gösterebiliyor sanırsam!..” deyip kendimi avutmuştum. (Bu her ne kadar doğru bir çıkarım, o ayrı bir konu, tartışılır.)

Bugün enteresan bir insanla tanıştım. Bana, “Türkiye’de çok üst düzey ve kaliteli bir üniversite olmadığı için üniversiteye gitmek istemediğini, yüksek öğrenim yapmadığını” söyledi. Plajda turistlere su sporları yaptırarak “helâlinden” rızkını çıkarıyormuş. Ben yorumsuz kaldım, uzatmadan kısaca “güzel” dedim.

“Memnunsan, yaptığın işi seviyorsan, kazancın da yetiyorsa doğru bir tercih yapmışsın denir buna…” diyerek biraz daha uzunca ekledim.

Adam bir süre sustu. Yüzüme öylesine herhangi bir tepki göstermeden baktı. Kendisine verdiğim cevabı pek beğenmemiş olacak ki bana, “Gerçekten böyle mi düşünüyorsun?” dedi.

Ben de “Evet…” dedim. Keşke demez olaydım!..

“Sizler hep böylesiniz!.. Bir şeyi kabullenemezseniz, alaya aldığınızı gizlemek, geçiştirmek, baştan savmak için hep o bildik kısa cevaplara sığınıyorsunuz!..” dedi.

Şaşırmıştım. Yüzümde anlamlandıramadığım tedirgin ve mahcup bir gülümseme peydah olmuştu. Galiba kendimi ifşa etmiştim.

“Yok abi ya, ne alakası var?..” diyebildim hızlıca.

Kısa bir an sonra düşündüm, toparladım kendimi:

“Ben öyle biri değilim!.. Benim hakkımda düşündüğün şeyler gerçeği yansıtmıyor. Doğru değil!.. Hem ben de üniversiteye gitmedim, yüksek lisans mezunu filan da değilim. Birkaç kitap okuyor, ara sıra bir şeyler karalıyorum diye sen beni gözünde büyütmüş, başka bir yere koymuş olabilirsin…” dedim kibarca.

Adam yüzüme baktı: “Yok yok, öyle değil. Senin ne demek istediğini anlıyorum, bana tafra yapma!.. Masal anlatma!.. Biz kaçın kurasıyız?..” dedi.

Sahi, kaçın kurasıydı bu adam?..

Mızmızlandığımı fark ettim o an!.. Azar yemiş, sinivermiştim hemen. Çocukluğumda da böyle yapmaz mıydım?

Devam edecek..