Geceler… İnsan kalabalıklardan uzaklaşınca, yalnızlığı en çok o vakitlerde hisseder. Gözler kapanmaya direnirken kalp daha da gürültülü atar. Kimsenin bilmediği dertler, içte saklanan yaralar o vakitte kendini hatırlatır. İşte o an insan, gerçekten yapayalnız olduğunu sanır. Oysa hakikat bambaşkadır: Asla yalnız değildir. Çünkü Rabbimiz, her daim yanımızdadır.

Gecenin karanlığında, hüzünle kıvranırken Allah’a yönelmek, kalpteki bütün yükleri hafifleten en güçlü ilaçtır. Ellerini semaya kaldırdığında kelimeler boğazına düğümlense de gözyaşların senin yerine konuşur. Kalbin kırık dökük olsa da, o kırıklıkla yapılan dualar göklere en hızlı ulaşan dualardır. Çünkü Allah, en çok kırık kalplerin sahibidir.

Sabah ezanı ufku yararken, hayat yeniden başlar. O anda kalkıp secdeye kapanmak, hem nefse hem şeytana meydan okumaktır. Belki günün diğer namazlarını kılmak için insan kendine güç bulamaz, bazen tembelliğe yenilir, bazen hayatın koşuşturmasına kapılır… ama sabah namazına kalkabilmek, Allah’a yönelmenin en büyük adımıdır. Her rekatta bir teslimiyet vardır, her secdede bir gözyaşı gizlidir.

Sabah namazı bitip de dua vakti geldiğinde, insan Rabbine en çıplak hâliyle dökülür. İçini kimseye açamadığını, kalbinde kimseye söyleyemediğini işte o vakit Allah’a anlatır. Ağlamak bazen güçsüzlük değil, Allah’ın huzurunda kul olduğunu hatırlamaktır. Eller göğe kalkar, gözler dolar, dudaklardan sessizce şu cümle süzülür: “Allah’ım, ne olur beni bırakma…”

Belki kul eksiktir, belki ibadetlerinde tam değildir, belki günahları çoktur… ama Rabbimiz rahmetiyle kulunu sarar. Sabah namazında dökülen bir damla gözyaşı, belki geceler boyu işlenen günahların affına vesile olur. Çünkü Allah’a ağlayan bir kalp, aslında O’nun sevgisiyle doludur.

Her sabah yeniden doğmak gibidir namaz. Her sabah ellerini semaya kaldırırken aslında Allah’a “Ben buradayım, Sen de benim yanımda ol” demektir. Ve insan bilir ki, sabahın sessizliğinde edilen dua, günün en kalabalık anında bile sahibini yalnız bırakmaz.

Yalnızlık korkutucu değildir artık. Çünkü bilirsin ki, seni gerçekten duyan, seni gerçekten anlayan, seni gerçekten seven bir Rabbin vardır. İnsanlardan sakladığın gözyaşlarını O görür. Kalbinin en gizli dualarını O işitir. Ve sen, her sabah namazının ardından ağlayarak O’na yöneldikçe, aslında yalnızlığını değil, Allah’ın yakınlığını çoğaltırsın.





Allah’ım, gecelerin sessizliğinde sana yönelen kalbimi yalnız bırakma.
Secdelerde dökülen gözyaşlarımı şahit kıl affına.
Beni sabah namazlarının nuruyla dirilt, günahlarımdan arındır.
Gündüzlerin koşturmasında seni unutan nefsime merhamet et.
Kalbimi sana bağla, yolumu namazla aydınlat.
Beni seninle teselli bulan kullarından eyle.
Ve en önemlisi… Beni asla sensiz bırakma, Allah’ım.