0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
96
Okunma
Eninde sonunda sadece bi fotoğraf edeceğiz, bilmediğimiz evlerin duvarlarında. Yönünü tayin edemediğimiz yazılmış mutlak kader ve bizi yol ayrımlarında karsilayan muallak kader. Benim her yol ayrımında, kimsenin izine basmadan attığım adımlar çok kere yaralar bıraksa da dizlerimde tekrar tekrar ayağa kalkmama neden olacak sebebler edindim. kimi zaman yaralarima merhem oldu seçimlerimin sonuçları.Kimi zaman olduğu gibi bıraktım kanayan yerlerimi.velhasil ayakkabılarım da geçmişin tozları ağır bı yük oldu. Girdiğim her yolda izi mevcut lakin şahidim yalnızlık..
