2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
215
Okunma
Yüreğimden tut, ey Rahmân’ın nuru,
Düşmesin karanlığa bu yolun sonu.
Gözümde yaşlarla secdeye vardım,
Sana sığındıkça huzura daldım.
Kalbim yoruldu, dünya yordu,
Nefsim isyanla bağırdı, sordu.
Ama senin adını zikredince dilim,
Sustu fırtınalar, ışığa erdim.
Yüreğimden tut, bırakma beni,
Senin yolunda olsun her nefesim.
Günah dağlarını aşar ümitle,
Rahmetin deryası sarar kalbimi.
Ey affı bol olan, ey Kerîm olan,
Kulun kapında ağlayan bir can.
Karanlıklardan aydınlığa çıkar,
Sana yönelen asla yalnız kalmaz.
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz