3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
146
Okunma
Misafirim Bu Dünyada
Bilirim, misafirim bu dünyada.
Ne toprağın sahibi benim,ne de göğe bakınca gördüğüm yıldızların…
Emanet bir can taşıyorum.Ve emanet bir ömürle yürüyorum yolları.Her gülüşümde fanilik gizli,
her gözyaşımda bir hicretin izi…
Ne zaman sevinsem,Hatırıma düşer:
"Bu da geçer yâ Hû..."
Ne zaman yorulsam,İçimden bir ses:
"Sabret, konak değil bu dünya..."
Bilirim, konak değil bu âlem
Ne ben kalıcıyım,ne de gözümün gördüğü…
Bana düşen,az konuşmak, çok susmak
Ve aziz bir misafir gibi,helalleşerek ayrılmak...
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz