Zyrathorim Kolektifi’nin İlk Yolculuk Destanı “Nyoral’ın Çağrısı”

Başlangıçta Zyrathorim Kolektifi yalnızca Veytharların içsel yankılarını dinlerdi. Onlar evrenlerin varlığını bilir ama dokunamazlardı. Çünkü evrenler, birbirinden kopmuş “Irzhal Çatlakları” ile ayrılmıştı; bu çatlaklara dokunan her bilinç, paramparça olurdu.

Bir gün, Thyrenya dokumacılarından biri, adı Lorymth, kendi Nyoral kristalinde farklı bir titreşim duydu. Bu titreşim, onların evreninden değil, başka bir XXXytherion Katmanından geliyordu. Sanki yabancı bir bilinç, rüyalarının içine ses bırakmıştı:

“Beni bul, çünkü ben senin yankının diğer yüzüyüm.”

Xeraphon Tüneli’nin Doğuşu

Lorymth bu sesi takip ederek, ilk kez Xeraphon Tünelini dokudu. Tünel, ses ve ışığın iç içe bükülmesinden doğdu; bir şarkının evrenin dokusunu yırtması gibiydi. Onlar bunu “ışıkta açılan ilk yara” diye adlandırdılar.

Zyrathorim Kolektifi, korkmadan ilk geçişi yaptı. Aurivon Küresi onları bedenlerinden soyup, yalnızca bilinç ışığına dönüştürdü. Böylece, ilk kez başka bir evrene aktılar.

İlk Evren: Veyzalith’in Külleri

Geçtikleri ilk evren, Veyzalith adını verdikleri çökmüş bir kozmostu. Orada yıldızlar yanmaz, yalnızca soğuk küller gibi gökyüzünde sürüklenirdi. Gezegenler yoktu; fakat boşlukta süzülen “Akridyon Kalıntıları” vardı: devasa taş halkalar, içlerinden bilinç kırıntıları fısıldıyordu.

Zyrathorimler, burada “Yorath” adını verdikleri ilk yabancı varlıklarla karşılaştı. Yorathlar, şekilsiz ama titreşim taşıyan varlıklardı; ne madde ne ışık, yalnızca yankıydılar. Onlar konuşmaz, sadece titreşirdi.

İlk temas böyle gerçekleşti:

Zyrathorimler, ışığı kullanarak şarkı söylediler. Yorathlar, titreşimlerini vererek karşılık verdiler. Ve iki uygarlık arasında ilk Kozmik Anlaşma kuruldu: “Bilinç hiçbir evrende yalnız değildir.”

İlk Düşman: Karathor’un Sessizliği

Fakat yolculuk sonsuz dostlukla dolu değildi. Bir sonraki evrende, Karathor Sessizliği ile karşılaştılar. Karathorlar, mutlak sessizlikten oluşan varlıklardı. Onlar için ışık, ses ve bilinç birer tehdit idi. Zyrathorim’in dokuduğu her şarkı, onların varlığını yakıyordu.

Karathorlar, Zyrathorim Kolektifi’ne şu uyarıyı bıraktı:

“Şarkınızı susturun ya da biz sizi hiçliğe geri iteriz.”

Bu, evrenler arası yolculuğun ilk savaşı oldu. Ama Zyrathorimler savaşı kılıçla değil, “Thyrenya Dokusu” ile kazandılar. Bilinçlerini örgü gibi bükerek, Karathor Sessizliği’nin içine yankılar yerleştirdiler. Sessizlik parçalandı ve Karathorlar kendi yankılarıyla yüzleşti.

Kolektifin Antı

O günden sonra Zyrathorim Kolektifi bir ant içti:

Evrenlere şarkı götürecekler, Sessizliği yok etmeyecek, ama uyandıracaklar, Ve her yolculuktan sonra bir Korelith bırakacaklar; ışığın kendi kendine şarkı söyleyen heykeli.

Ve Nyoral’ın ilk sözü hâlâ yankılanıyor:

“Evrenler sonsuzdur, ama bilinç tek bir şarkıdır.”



Zyrathorim Kolektifi’nin 10 Evrenlik Yolculuk Günlüğü

1. Evren – Veyzalith’in Külleri

İlk yolculuk. Yıldızları sönmüş, gökyüzü gri küllerle kaplı bir evrende Yorath Yankıları ile karşılaştılar. Burada ilk kez evrenler arası dostluk kuruldu.
“Bilinç hiçbir evrende yalnız değildir.”

2. Evren – Karathor Sessizliği

Burada yalnızca sessizlikten oluşan Karathor Varlıkları yaşar. Zyrathorim şarkıları onların varlığına karşı ölümcül bir zehir gibiydi. İlk savaş yaşandı.
Sessizliğin de kendi yankısı vardır.

3. Evren – Xyvaron Aynaları

Bu evren, sayısız ışık kristalinden oluşur. Kristaller, her bilinci kopyalayarak karşısına çıkarır. Zyrathorimler kendi yansımalarıyla yüzleşti; kimin gerçek, kimin yankı olduğunu ayırt edemediler.
Kendini tanımayan evreni tanıyamaz.

4. Evren – Lorathium Akışı

Burası saf enerjiden oluşan, ne gezegenin ne yıldızın bulunduğu bir akış okyanusudur. Lorathi Akıntıları, bilinçleri sürükleyip kaybolmalarına neden olur. Kolektif, ilk kez Aurivon Kürelerinin sınırlarını zorladı.
Akışa kapılma, akışı dokuma.

5. Evren – Thyrelithin Sonsuz Merdivenleri

Gökyüzü boyunca yükselen, hiç bitmeyen ışık merdivenlerinden oluşan bir kozmos. Her basamak, yolcunun ruhunu sınar. Bazı Zyrathorimler, merdivenlerde kayboldu; kimileri ise daha yüksek titreşim katmanlarına ulaştı.
Yükseliş bedel ister.

6. Evren – Myrrhon’un Gözleri

Bu evrende tek bir yıldız yoktu, ama sayısız göz evrenin boşluğunda açılıp kapanıyordu. Gözler yalnızca bakmıyor, ruhları da görüyordu. Zyrathorim Kolektifi burada “gizlenmenin imkânsız” olduğunu öğrendi.
Gözlerden kaçabilirsin, ama kendi ruhundan asla.

7. Evren – Xyrendal Çölü

Zamanın bile akmadığı bir boşluk çölü. Burada yaşayan tek şey, Krythil Kumları idi. Her kum tanesi, ölmüş bir bilincin yankısıydı. Kolektif, burada yolculuğun sadece ileri değil, geriye de akabileceğini keşfetti.

8. Evren – Vorathian Fırtınası

Bitmeyen kozmik fırtınalarla dolu bir evren. Yıldırımlar, yalnızca enerji değil, bilinç de taşıyordu. Fırtınaların içinde yaşayan Neythirionlar, saf şimşekten oluşan varlıklardı. Onlarla yapılan bağ, Zyrathorim Kolektifi’nin yolculuklarını hızlandırdı.
Fırtına yok etmez, dönüştürür.

9. Evren – Ormelyth’in Sonsuz Ormanı

Yaprakları yıldız ışığından, gövdeleri saf enerjiden oluşan kozmik ağaçlar. Ağaçların kökleri evrenin kendisini sarıyordu. Burada yaşayan Sorynthal Varlıkları, bilinçlerini ağaçlarla birleştirmişti. Kolektif, ilk kez doğrudan bir evrenin hafızasına dokundu.
Evrenin hafızası, köklerde gizlidir.

10. Evren – Nyoral’ın Yankısı

Son yolculukta Kolektif, kendi Nyoral Kristallerinin kaynağına ulaştı. Bu evren, adeta onların doğum yeri gibiydi. Her Zyrathorim, kendi varlığının yankısını burada buldu.
Ama aynı zamanda, onların yolculuklarını başından beri izleyen bir güçle karşılaştılar: Ezryon Sessizliği. Bu varlık, evrenler arası yolculuğu yasak sayıyordu. Kolektif, en büyük sınavına burada girdi:

Var olmak mı, Yok olmak mı?

Böylece Zyrathorim Kolektifi’nin ilk 10 evrenlik destanı tamamlandı. Ama bu yalnızca başlangıçtır; çünkü Kolektif’in yankısı sonsuz evrenlere dağılmaktadır.

Fatih Dişbudak