Rüzgârın İzinde

Hayat, görünmez bir rüzgâr gibi eser; fark etmesek de yön verir, savurur, bazen de okşar.
Bazen hafif bir meltem gibi ruhumuzu okşar, bazen fırtına gibi savurur tüm dengemizi.
Her anımız, her seçimimiz, bu rüzgârın içinde şekillenir;
Ve biz, izlerini takip ederek kendimizi buluruz, kayıplarımızı, acılarımızı ve zaferlerimizi taşırız kalbimizde.

İnsan, rüzgârın getirdiği değişimlere karşı direnmeye çalışır;
Ama direnç, çoğu zaman yalnızca rüzgârı anlamakla mümkündür.
Kimi zaman kırılır, kimi zaman savruluruz;
Ama her düşüş, her savruluş ruhumuzu daha derin, daha güçlü kılar.

Hayatın rüzgârı, kazançlarımızı ve kayıplarımızı eşit dağıtır;
Sevgi, ihanet, umut ve acı… Hepsi birer esinti, hepsi birer öğretmendir.
Ve biz, her deneyimde bir şey bırakırız ardımızda;
Bazen farkında olmadan, bazen bilinçle…
Ama her iz, bir iz bırakır; ruhumuzda, kalbimizde, anılarımızda.

Zamanın kıymeti, rüzgârın hızında gizlidir.
Geçip giden anlar geri gelmez;
O yüzden her nefes, her bakış, her dokunuş değer taşır.
Çünkü rüzgâr, yalnızca geçerken öğretebilir bize
Yaşamanın anlamını ve anın değerini.

Rüzgârın izinde yürüyen insan, sabrı öğrenir;
Kendi sınırlarını, kendi gücünü, kendi kırılganlığını keşfeder.
Her fırtınadan sonra, güneşin yumuşak ışığı altında durur;
Ve anlar ki, hayatın güzelliği sadece sakin zamanlarda değil,
Fırtınaların ardından gelen sessizlikte, yorgunluğun içinde ve paylaşılan acılarda gizlidir.

Hayat, rüzgârın izinde ilerleyen bir yolculuktur.
Savrulsak da, yönümüzü kaybetsek de, izlerimizi bırakarak yürümeye devam ederiz.
Ve en sonunda, anlarız ki: rüzgâr ne kadar sert eserse essin,
Biz kendi yolumuzu, kendi ritmimizi yaratırız.
Her adım bir cesaret, her nefes bir meydan okumadır;
15 Temmuz 2025 ALİ BALABAN