0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
141
Okunma
O gece, şehir sessizdi ama kalbim gürültüyle çarpıyordu.
Her köşe başında yüzün, her nefeste adın vardı.
Zaman, yaraları iyileştirir derlerdi ama bana işlemedi.
Çünkü sen giderken sadece beni bırakmadın,
kendimle olan en güvenli yerimi de götürdün.
Yıllar geçti, yüzler değişti, sokaklar değişti…
Ama o günkü bakışın,
hala en derin yarama dokununca kanatıyor.
Çünkü ben en derinden sevdim seni.
Şimdi, iki farklı şehrin havasını soluyoruz.
Sessizce, hayallerime sığınıyorum.
Baş başa kaldığımız o anıları,
film şeridi gibi tek tek canlandırıyorum gözlerimin önünde.
Gülüşün hâlâ kulağımda, dokunuşun hâlâ tenimde.
Bazen diyorum ki; keşke zaman geri aksa,
ama biliyorum, bazı yollar sadece gidiş içindir.
Ve bu, en derin yaram olarak kalacak.
Meltem Mesture Güven
