Günler öyle cabuk geciyordu ki
hiç bir şey anlamıyordum bu anlamsız hayatta
mutlu olmak icin elimden her geleni yapıyordum
aslında hersey tamdı ama birşeyler eksikti hala..

Duygularım sözlerim aklım herşey birbirine karışmıştı bu dünyada benimle dünyanın hic bir şairi yarışamaz cünkü ben;
Yaşadıklarımı dile getiriyordum diğerleri ise sadece duygularını dile getiriyordu ben istedigim herşeyi elde etmiş olmanın
verdigi mutlulugu dile getiriyordum...

Belkide herşeye ulaşmış olmanın yorgunluguydu bu;
Kalbim işkencelere maruz kalmıstı
Fakat ben hala kendimi her gün temizleyip yenileyip
Tekrar uyandıgımda bir annenin bebegine verdigi sevkati kalbime veriyordum...


Kimse beni anlamasa bile ben her istedigim seye odaklanıp gerceklestiriyordum
bu hikaye nasıl son bulucak bilmiyorum ama elbet istedigim seye ulaştıgımda
ozaman belkide bu hikaye son bulucaktı
ama ben o hikayenin son bulmasına izin vericekmiydim bilmiyorum...


Belkide istedigim bu değildi kızıma ulaştıgımda mutlu oldugumda kalbimin tekrar atmasına sebep olmasını istiyordum
herşeye razıydım ama
amaclarıma ulasıp onları birer selpak gibi kullanıyordum...
buna dur demek geliyordu icimden ama kalbim izin vermiyordu
resmen birer celişki icerisindeydim...


suanda herşey elimde o kadar kasvetli ki
herkesle hoş sohbetler ediyordum
görüşüyordum istediklerime ulaşıyordum
ama benim istediklerim bunlar değildi...
Bazı seyler zor olmalı belkide ben zor olan seylere aşıktım..
Bundan eminim kolay oldugu icin münkün oldugu icin belkide beni cezbetmiyordu...
Herkesin hikayesi farklıdır benim hikayem basladıgımdan beri arayışlar icerisinde olmamdı..
İşkenceler cektirmek kendime müfakattı sanki ben bundan hoşlanıyordum.
sözlerimi kalbimden gecenleri aklımdan ve duygularımı birleştirdigimde
beni durdurucak hiç bir şey olmucagından emindim..
Şimdi buradayım belkide yarın istedigim kişi ile istedigim yerde olucaktım
ozaman bu yazdıklarımı beraber okuyup
bana hak vericekti bunu gercekleştirmek icin elimden geleni yapıcagım..
birer söyleyiş gibi oldu bu belkide hayatıma giren hatunla 7 sene gecirdigim şeyleri buraya sıgdıramazdım ama;
Yaşadıklarım ayrıydı...
Herkes bunları yaşamak icin can atardı ben ise bunlardan buralara nasıl geldigime emin olamıyordum..
şimdi birbiirmizden ayrı yerlerde uyuyorduk yada ayrı şeyler yapıyorduk
oysa birbirimizi merak etmeden duramazdık şimdi ise birer yaşanmamış gibi bişey olmuştu
sadece merak ettigim sey kızım olmuştu ölene kadar da böyle olucak..
umarım herkes yaşadıklarımı yaşar birer ders alır
Şimdi uzaklara dalıp gidiyorum belkide gitmek istiyorum kimsenin beni tanımadıgı yerlere
sigaramdan cektigim dumanlar uzaklara haber gönderir gibi haps ediyordu kalbimi icimdeki organları
beni terk etmeyen tek şey ise sigaram oldu...
Tek arkadasım buydu ve kelimelerim yaşadıklarım...


Yazdım cizdim hayal ettim herşeyi emanet ettim aklım fikrim söz müzikle ağlayınca kelimeler dökülürmüş bunu anladım..
Şimdi sunu söylemek istiyorum bu hayata bikere geliyoruz manası olmasada herşeyi kalbinle yap..
bu sözleri yaşarken gerçekten yaşadıklarımı dile getirmek onları ölümsüzleştirmek icin yazıyorum yaşadıklarımı anca bu kelimeler bu sözler tarif edebilirdi...

Yaşadıklarınızı herzaman kalbinizle yapın cünkü bu hayatın tekrarı yok..
Fragmanı yok o yüzden gönülden gecenleri dile getirip kalbinizle tüm inancınızla gercekleştirin belkide
uyuyup uyandıgınızda bidaha asla uyanamıcaksınız çünkü annem öldügünden beri benim hayatım ne kadar değişti ben bile...

Kendime inanamıştım 8 ay eve kapanıp kendimi tedavi etmek zorunda kaldım
sonra bir dejavu yasayıp rüyamda gördüğümde onu ayaga kalk devam etmek zorundasın demişti...
o gündür bu gündür asla pes etmem kimse pes etmemeli...
Duygularınız ve sözleriniz kendinizi ifadeniz o kadar önemli ki
istediginiz bir şey varsa asla yapmadan ölmeyin...
ölmeden önce yapılacaklar listedi yapıp onu gerçekleştirin... izler o kadar derin olabilir ama tedavi ettiginizde kendinizi
o izler size mutluluk verir yada acı cekersiniz ben acıdan zevk alan bir insan olarak her şeyden mutlu olamayı bildigim icin
sizde basarabilirsiniz umutsuz olmayın... sadece pes etmeyin sonuna kadar devam edin yaşınız kac olursa olsun bu sözlerimi önemseyin bir ufak kardeşiniz olarak size bunlardan başka birşey getiremem saglıyamam ama her insan iz bırakır..

Gönülden gecenleri ya kalbinize gömersiniz yada hayata gecirir elde edersiniz
secenekler sizin hayatınızı sekillendiricek...
Her insanla rahat şekilde sohbet edin herkesin istemesede yaşadıgı bir acı hikayesi unutamadıgı bir hayat dersi vardır
dinleyip karar verin asla yargılamayın ...
cünkü o insanı kendi yerinize koyup kıyaslama yapıp ona göre kelimelerinizi secip konusun
bu hayatta bildigim tek şey var
evrene ne yansıtırsan o sana geri döner
iyi düşünürsen iyi
kötü düşünürsen kötü
o yüzden her zaman yapmanız gerekenleri
ic sesinize göre yapın ...
şimdilik benden bu kadar
kendinize populer davranın hayatı sevin ve ölmeden önce gercekleştirmek istediklerinizi kagıda yazıp
onları gercekleştirin
unutmayın tekrarı yok fragmanı yok... yaşa ve öl degicek bir ölüm olmalı hayatınızda sonu istemesenizde gelicek bu hayatın...

Hiç biriniz burda en dibi görmediniz
bilmiyorsunuz , hiç orda bulunmadınız
Eğer bulunsaydınız ;
Beni tanıyor olurdunuz ordan geliyorum ben en dipten...

Hayat kısa bir filmdir yaşadıklarınızla arşivlenir... 777