Eski ve tecrübe görmüş akıl sana yeni bir baht bağışlar

Mevlâna

Mevlâna Her ne zaman aynaya baksa saçındaki akların biraz daha fazlalaştığını görüyordu ayrılık yükü ağır gelmeye başlamıştı Konya halkının dedikodu ve gıybeti iki sevgilinin yollarını ayırmıştı sevin ey Konya sevin gözün aydın olsun ayırdında muradına erdinmi iki dostun yolunu dost dostundan ayrılacak olsa insanlar sevinir fakat kurt kuş bile onların bu haline ağlardı Mevlana divitini mürekkebe batırdı gözyaşını gönlünden süzerek kağıda damladı önce bir kaç damla yaş döküldü yüzünden inanmadım seninmiydi bu solan yüz diyerek mesnevinin belkide en güzel şiirini yazdı etme diyordu etme bizki engin bir denizdeyiz sen elimizi tutmazsan bu denizde yüzemeyiz bizi terke kalkışıyorsun elimizi tut bırakıp gitme"Ey, makamı var ve yokun üzerinde olan kişi,Sen varlık sahasını öyle terk ediyorsun, etme.Sen yüz çevirecek olsan, ay kapkara olur gamdan.Ayın da evini yıkmayı kastediyorsun, etme"Mevlâna Şemsin sevgisi ile her canı yandığında tesbih çekiyor Rabbini zikrediyor ve bir Züleyha gibi Yusuftan aslına rücu ediyordu Şems ise şu cevabı yazacaktır ona Sabır Mevladan acele ise şeytandır sabra sarıl