Bencillik, bireyin kendi çıkarlarını başkalarının ihtiyaçlarının önünde tutmasıdır. Bu tutum, insan doğasının bir parçası gibi görülse de, modern dünyada giderek yaygınlaşmış ve neredeyse normalleştirilmiştir. Özellikle bireyciliği teşvik eden sistemlerde, “önce ben” anlayışı başarı ve güçle özdeşleştirilir.

Ancak bencillik, sadece bireyin değil, toplumun da zarar görmesine yol açar. Empati eksikliği, sosyal bağların zayıflaması ve güven duygusunun yitirilmesi, bencil davranışların toplumsal sonuçlarıdır. Bu durum, bireyleri yalnızlaştırırken, toplumun dayanışma ruhunu da zayıflatır.

Bencilliğe karşı geliştirilecek empati, topluluk bilinci ve değer odaklı yaşam anlayışı, daha sağlıklı bireyler ve toplumlar inşa etmenin temelidir. İnsan, yalnızca kendi için değil, başkalarıyla birlikte yaşadığını fark ettiğinde gerçek anlamda insanlaşır.