Defteri her açışımda sayfalar bana başka bir dünyanın kapısını aralıyor
Bu kez kelimeler değil nefes çekti beni içeri
Harflerin ucunda bir titreme vardı

Üçüncü sayfanın köşesinde ince bir sokak resmi
Hızla karalanmış bir eskiz
Duvarlara yapıştırılmış unutulmuş afişler gibiydi kenardaki cümleler
Ve tam ortasında tek bir satır

Ben şiirden kaçtım ama o beni buldu

O anda defterin sesi değişti
Sanki bu sayfa başkasının değil kendi gölgemdi

Defteri kapatıp sokağa çıktım
Elimde o bordo kapak
Kelimelerin kokusunu arar gibi yürüdüm
Adımlar beni sessiz bir parka taşıdı
Çocuk kahkahaları çoktan silinmiş
Banklarda yalnızca gölgeler oturuyordu

Bir bankın ucunda uçuşan bir kâğıt parçası
Üzerinde defterdekiyle aynı el yazısı
Eğer kelimeler seni yakalarsa onlardan saklanma
Kaçarsan şiir olursun kalırsan hayat

O an defterin ağırlığı değişti
Bütün kaçışlar onun sayfalarında birikti
Ve anladım
Bu defter başkalarının değil
Benim kendi kaçışımı yazıyordu

Kalemi elime aldım
İlk kez yazmak bir yarayı kapatmak gibi geldi

Sayfa bitti
Sıradaki satır daha karanlık
Yarım Kalan Mektuplar

Kayıp Defter 4. Bölüm – Devam Edecek
İsmail Gökkuş