Sana ne çok şey söylemek isterdim…
Ama kelimeler boğazımda düğümleniyor,
Anlatacaklarım ise çoğu zaman suskunluğa dönüşüyor.
Belki de en çok bu yüzden, içimde seni anlatan küçük bir fırtına büyüyor.

Gidişin… Aslında değil.
Gidişler çoğu zaman anlaşılırdır, hesap verilir.
Ama sen, sessiz bir fırtına gibi girdin hayatıma,
Ve öylece, açıklamasız, anlamsız bir köşede bıraktın beni.
Ne sebeplerini öğrendim, ne sebeplerimi duyurdum.
Sadece kaldım…
Karanlıkta, seninle beraber yanmış
Ve kül olmuş hayallerle.

Ama biliyor musun, en çok kırıldığım şey bu değil.
En çok incittiğim şey,
Senin o güzel maskenin ardında
Ne kadar derin bir boşluk sakladığını görmemek oldu.
Nasıl bu kadar iyi oynanır, nasıl bu kadar gerçek olamazsın?
Ben seni sen sandım.
İçimde büyüttüm, korudum, belki de gereğinden fazla değer verdim.

Şimdi anlıyorum…
Beni değil, kendini koruyormuşsun aslında.
Ve ben, bu oyunda kaybeden oldum.
Ama en acısı, bu kaybın ardından
Bir daha kimseye güvenemeyeceğim gerçeği.
Kalbimde açılan bu yarayı,
Sevgi kırıntılarımla beraber saramam belki de.

İçimde hâlâ bir parça var;
Bir zamanlar sana ait olduğunu sandığım.
O kırıntılar bazen canımı yakıyor,
Bazen de susuyorlar, unutmaya çalışıyorlar.
Ama ne zaman fark etsem onları,
Sanki kendime ihanet ediyormuşum gibi oluyor.

Belki de bu, yaşamanın en zor yanlarından biri:
Hem sevmek, hem kırılmak.
Ve hem de sevmeyi bırakmamak.
Biliyorum, senden sonra
Yeniden başlamak kolay olmayacak.
Ama umudum var, içimdeki o küçük kırıntılarda.

Çünkü her ne olursa olsun,
Kalbimde kalan o minik sevgi tohumları,
Bir gün yeniden yeşerecek.
Ve ben o güne kadar, kendimi sevmeyi öğreneceğim.

Sana gelince…
Sana yalnızca şunu söylemek isterim:
Herkes kendi yolunda yürür.
Bazıları parlayıp geçer, bazıları ise karanlıkta kaybolur.
Ama ben, kendi ışığımı bulacağım.
Ve sen, artık benim hikâyemde sadece bir sayfa olarak kalacaksın.

Yolun açık olsun, ne ararsan onu bul.
Ama bil ki,
Ben artık kendi yolumu çiziyorum.
Kendi dünyamda, kendi sevgi kırıntılarımla beraber.

Ve bu satırlar,
Sadece bana,
Kendime,
Ve Allah’a…

Herkes anlamasa da,
Allah biliyor.

Esma Canyurt

Adı farklıydı, ama ben hep savaşına yakındım.