Gece defteri masanın üzerine koydum
Evin sessizliğinde kalbimin sesini duyuyordum
Lambanın sarı ışığı bordo kapağın üzerinde geziniyordu
Sanki yıllardır açılmayı beklemiş bir kapı önümdeydi

Sayfaları yavaşça çevirdim
İlk sayfanın arkasında parmaklarımın ucunda pütürlü bir iz hissettim
Kâğıdın arasına gizlenmiş solgun bir satır vardı
İlk satırın altına çok silik mürekkeple yazılmış bir cümle

Beni bulduysan kelimelerimin gölgesine bak
Gölge seni bana getirecek

Nefesimi sayfanın üzerine verince harfler buğunun içinden çıktı
Zamana direnen ses gibi

Sonraki sayfalarda birçok kısa cümle vardı
Bazıları yarım kalmıştı
Bazıları silinmişti
Ve bir sayfada defterin içinden sararmış küçük bir fotoğraf düştü

Fotoğrafta eski İstanbul sokaklarından biri vardı
Taş kaldırımlar ve arkasında büyük bir han kapısı
Kapının üstünde zor seçilen bir isim
Hünkâr Hanı

Fotoğrafın arkasında tek bir tarih yazıyordu
1928

Fotoğrafa bakarken o kapıdan bana doğru yürüyen bir gölge gördüm sanki
Bir kadın mıydı bir adam mıydı seçemedim ama gözleri bana bakıyordu

Bir sonraki sayfanın alt köşesine kurşun kalemle kısa bir not yazılmıştı

İlk satırın sırrı o kapının ardında

O an anladım
Bu defter beni bir yola çağırıyordu
Geçmişin içinden gelen bir sesle
Ve ben o sesi duydum

Defteri kapattım
Sabaha kadar uyuyamadım
Gözlerimi kapattığımda hep o kapıyı gördüm

Ertesi gün ilk işim o kapıyı bulmak olacaktı

Sırada üçüncü bölüm var Kırık Kalemin İzinde

Kayıp Defter 2 Bölüm – Devam Edecek
İsmail Gökkuş