0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
144
Okunma
Çocuk kalmak en büyük başkaldırıdır. Bu şiir, içimizde büyüyen sessizliklere yazıldı. Birbirine ulaşamayan kelimeler, yarım kalmış cümleler ve zamanla solan duyguların izinde... Her adım biraz daha kendine, biraz daha karanlığa çıkıyor. Belki de en çok susarken anlattıklarımız kalıyor geriye. Bu satırlar, konuşmayan yanlarımızın iç sesi oldu.
Bazen bir bakışta bir ömür, bazen bir cümlede bir yangın gizlidir. Bu şiir, dokunulamayan bir aşka, söylenemeyen hislere yazıldı. Ne kadar uğraşsak da bazı duygular sadece dizelerde kendine yer bulur. Kalpte kalanlar, kâğıda dökülürken biraz daha gerçek olur. Bu şiir, bir aşkın en sessiz ama en güçlü haykırışıdır.
