Gıyabında
Cenaze namazını
Kıldık,
Ölü ruhlarımızın,
Hangi düzene,
Kurban ettik,
Hangi hayalin,
Duldasında,
Öldük de,
Serin bir topraga,
Gömüldük,
Bu ölü kim,
Bu biz degildik,
Oysa biz daha ölmedik...

Ne idi bu koşturmaca? Nereye yetişiyorduk da bir türlü varamadık. Hangimiz daha yükseğe çıkacaktık. Ben aşağıdan baktım diyelim sen de yüksekten bana baktın. Değişen ne olacaktı. Surun sesinden sonra hepimiz varken yok olmayacak mıyız? Hırs ile kalkınca oturuşun zarar olmayacak mı? Bugün ben yorgunum yarın sen dinlenmeyeceksin bunu bil. Gelip geçici bu alem için ihtirasına kandın zavallı kötü insan. Merhamet özünden götürüyorsa durmasını bileceksin. Onun da bir sınır haddi var. Haddi aşanlardan olmamak gerek. Dünya bir rüya alemidir. Burada ezelden tanışık olduklarımız var. Yollar bir değil haneler ayrı olsa da ezelden aşinalık gönül birliğinden gelir. Vakitler artık geniş değil, dardır. İyi olan ne varsa yapmak gerekir. Elbet geçecek bu acı yorgunluk. Ruh dengine erdiğinde illa ki dinlenmesini bilecektir. Haydi selametle.