Bu gün bir arkadaş aradı,konuştuk sohbet ettik.Gayet samimiyet içinde vedalaştık... Karşımdaki kapatmadan ben telefonu kapatmam.Arkadaş kapattığını sandı ve ev halkına ya ben... aramıştım bu çıktı konuşmak zorunda kaldım dedi.
Konuşmalarının gerisini duymak bile istemedim kapattım.
Daha önce de bir arkadaş beni arayıp ,KAP’a KAP’a yanlış aradım dedi.Yahu insanımız aşılar dan sonra gerçekten ruhsuz laştı,konuşurken bile düşünür oldum.Belki rahatsız ederim diye aramaya çekindim fakat onlara desem ki kardeşim ben de sana hayran değilim,görüşmek istemiyorsan silersin numaramı.
İnsanların çoğu gerçekten tuhaf olmaya başladı,dengesiz davranışlar, sözler vsss.
Aldım telefonu elime, sadece yakın olan insanları bıraktım,diğerlerini sildim ve rehberde kayıtlı olmadıkları için konuşmak zorunda kalmayacak lar..
Gerçekten,ruhlar tatile çıkmış ceset lerle savaşıyoruz .
Anlaşılmaz durumlar, yaşamlarında nelerle karşılaşıyorlar da insanlarda sevgi , saygı,terbiye,ahlak sadece kendi ölçüleri ile,yazık gerçekten üzülüyorum,son beş yılda insanların çektikleri sıkıntı çok fazla.
Güzel günler göreceğimizi sanmıyorum artık.Allah yardımcımız olsun