0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
196
Okunma
İtaatkârlığın en doğru yol olarak öğretildiği, itaatkâr olanların mutlaka müfakatlandırılacağı inancına sahip bir coğrafyada büyüdüm. Yıllar sonra aynı insanlar, kendi kararlarımı verme olgunluğundan yoksun olduğum için yargıladılar beni. Büyük ya da küçük her zorlukta elimden tutan bir el düşlediğim için yetersiz hissettirildim zaman zaman. Fakat mümkün müydü, varoluşun başka türlüsünü bilmek? Ona böyle kolay inanmak, sahip çıkmak? Erich Fromm benden önce söylemiş, insanın özgürlüğü "hayır" dediğinde başlar, diye. Herkes bir ağızdan evet derken diyebilmek isterdim bu sihirli sözcüğü. Öfkeli bir kalabalığa "Hayır!" diye haykırmak isterdim. Onlara katılmamak, karşıt görüş belirtmek, onlara en az onlar kadar faşist olmak isterdim. Büyük bir öfkeye aç kalbim.
5.0
100% (1)
