0
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
179
Okunma
Ah anne... Ne büyük bir boşluk bırakmışsın içimde, ne büyük ihtiyaç duyuyorum sana bir bilsen. Parmak izlerinin girintileri kadar sana ait bir boşluk bu, kimse dolduramıyor senden başka. Bütün insanlık el ele verse de sevse beni, geçer mi? Geçer gider mi bu yalnızlık içimden, anne?
Keşke küçülsen, küçülsen de benim oyun arkadaşım olsan. İnan, bütün oyuncaklarımı paylaşırdım seninle. Hiç kıskançlık da yapmazdım. Yalnızca sen sevgi oyuncaklarını başkalarına dağıttığında, öylesine kıskanıyorum ki... Beni gör diye daha yüksek sesle konuşur, daha güzel giyinir oluyorum. Kendime yabancılaşıyorum anne. Bir ayna tutar mısın bana?
Kaç yaş daha almam gerek anne, sana hak vermem için? Kaç çocuk doğurmam gerek seni anlamam için?
Ben annemi kaybettim, anne. Sen hala yaşıyordun, kaybolan bendim.
