13-
Uzanmışım bekarhanemde kimseziz yatağıma serpilmişim
boyunca soylu soyunca huylu huyunca
sarkık,dökük el ayak,kıllı bacak, kıpırtısız her yanım
diyaframın itmesiyle mumu üfler gibi yorgun soluğum
bozuk körük ciğerlerim, çekmez baca bronşüt gözenekleri
göğüs boşluğum kabarık tarhana, inip çıkmada belli belirsiz

Ve yine bir gün, ve bir gün yine uzanmış olacağım böyle
boylu boyunca, soylu soyunca , gider olacam sonsuzluk
yolculuğuna, yolcu yolunca!.. can denen ,elle tutulmaz
sayılı günler için emanet verilmiş olan gizemli gül soluncam..
Lakin ne üfleme püfleme ne bir kıpırtım kımıldamam olacak!
Gözlerimin nurani ışığı sönecek, beden börtü böceğe yem
derken, bir varmış bir yokmuş!.. unutulan masal misali
zihinlerden de silinip ne gelmiş n gitmiş olacağım!..

İşte bekarhanemin kimsesiz yatağına boylu boyunca uzanmış
böylesi kaçınılmaz karamsar tabloyu düşüne düşüne sızmışım
Sabah ezanıyla uyanıp efkarlanıp bu dizeleri yazmışım!..
20.06.2003/Cide