Ağlayan Çocuğa Nasıl Yaklaşmalıyız ? Duygusal Krizlerde Ebeveyn Tutumu Ağlamak çocuklar için temel iletişim dilidir. Özellikle çocukların tam konuşmaya geçmediği dönemde ,tüm istek ve ihtiyaçlarını ağlayarak ifade eder. Çocuğun ağlamaya başladığı anda ebeveynin verdiği tepki çocuğun duygularlarla kurduğu ilişkiyi etkiler . 22 aylık bir bebeğin istediği birşey olmadığı için ağlamaya başladığını varsayalım . Çocuğa bağırarak hayır dersek çocuk hem ağlamaya devam edecek , hem de dünyadaki en sevdiği kişi tarafından azarlandığı için ağlaması daha da artacak ."Ağlama bunda ağlayacak ne var " gibi cümlelerle çocuğa yaklaşırsak duygularını bastırmış oluruz ve duygusal dünyalarını etkilemiş oluruz . "Ağlama" demek yerine , "Üzgünsün seni anlıyorum " diyerek çocuğun duygularını anladığımızı ifade etmeliyiz . Duygusal kriz anlarında ebeveyn ne yapmalı , bizim verdiğmiz tepkiler çocuğa ayna nöron tepkiler olarak geçer yani, bizim duygularımız birebir olarak çocuğa yansır . Kriz anlarında sakin olmak zordur . Derin nefes alıp ,Çocuğun duygularını anlayıp temas kurup sakinleştirmeyi deneriz . Bazı çocuklar kriz anlarında temastan hoşlanmaz bu durumlarda , çocuğun yanında ağlamasının durmasını beklemek daha sağlıklı olur . Kriz geçtikten sonra , duyguları adlandırmak adına çocuğa " Az önce çok sinirliydin seni anlıyorum ,ben buradayım istediğin şeyle oynamak tehlikeli istersen mutfakta başka şeylerle oynayabiliriz " gibi cümlelerle çocuğu hem anladığımızı , hem de dikkatini başka şeylere yöneltebiliriz . Ağlamak çocuğun bir ihtiyacını anlatma şeklidir . Çocuğun duygularına alan açmak ,çocuğun hem duygusal zekasını hemde ebeveyniyle olan bağını güçlendirir. Unutma:Çocuğun duygularını düzenlemesine yardımcı olan ilk kişi ebeveynidir .