0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
129
Okunma
Ayrılık vakti çoktan çalmıştı kapısını, ağzından tek bir kelime düştü;
Keşke...
Pişmanlıkla geçecek bir ömrün habercisi gibiydi...
Oysa, ne çok severdi ikisi de birbirini!
Biri diğerini yok saymışken, yok sayılan o kadar çocuksu duyguyla seviyordu ki; gidişine hayır bile diyemeyecek kadar çok...
Keşke diyordu, ayrılık hiç olmasaydı...
O gemi başka limana ulaşmadı, ulaşamadı. En derin denizlerin ortasında batmıştı. Şimdilerde sığınacak liman arıyor, yaklaşamıyordu. Çünkü sudan korkuyor, keşke diyordu en derin denizlerde kaybetmeseydim
Keşke diyor;
Keşkelerle yaşayıp, keşkelerde kaybolmasaydık...
5.0
100% (1)
