Bir zamandır yolda kime rastlasam bir tuhaflık hissediyorum. Kimi ağlıyor, kimi gülüyor, kimi ayakta uyuyor, kimi zil takıp oynuyor.

Kimi yürüyor, kimi koşuyor, kimi kendi kendine konuşuyor, kimi şaklabanlık yaparak herkese eğlence oluyor.

Farklı davranış biçimlerinin nedenlerini düşünüp taşındım, doğru gerekçeleri buluncaya kadar kaşındım her nedense!

Ağır hayat şartları, geçim sıkıntısı, sosyoekonomik bunalımlar, artan ihtiyaçlar ve iki yakası bir türlü bir araya gelmeyen insanlar!

Akıllı birilerini aramak istedim ve bulmak için çok dolaşıp yoruldum. Ansızın akıl hastanesi aklıma geldi ve bir gün ziyarete gittim.

Orada bir tane bile akıl hastasına rastlamadım. Hepsini de akıl, ruh ve beden sağlığı yerinde gördüm. Hiçbir uyumsuz davranış gözlemlemedim.

Akıllıları neden içeride tutuyorlarmış biliyor musunuz? Akıl hastalarının onlara zarar vermesini önlemekmiş amaç!

Elbet sağlığı yerinde olmayanlar çok kalabalık olduğu için onları dışarıda tutmak daha rasyonel ve sorun çözümleyici imiş!

Akıl, ruh ve beden sağlığımızı iyileştirelim ve koruyalım zira bunlar insanlara yüce Yaradan’ın kutsal emanetleridir.

Güleriz hal-i pür-melalimize!
(Hal-i pür-melal: Acınacak, keder dolu durum)

Kalın sağlıcakla.

01.07.2025