Geçen sitemizdeki bir şairin (İKLİM) tüm şiirlerini okudum. Kısa yazıyor. Bir şirinin bir satırında “Şiir, şair kamburudur” yazılıydı. Bu bana ilham verdi. Sitemize özel yeni bir şiir akımı başlatmak istiyorum: DURU ŞİİR.

Sitede her gün yüzün üstünde şiir yayımlanıyor, kiminin binlerce şiiri kayıtlı. Doğru düzgün okumadan, duymadan, anlamadan bir başka sayfaya saldırıyoruz.
Gerçi bazı şiirlerde bize ilham verecek bir dize bile olmayabilir; ama “elektrik” aldığımız dizeler de kaybolup gidiyor.
Site özelinde paylaşım yapan bir şairin bir dizesine, isim ve başlık da belirterek kısa şiirler yazılsa etkili olur diye düşündüm.

Duru Şirin ilkeleri:
Başka şairlerin adı ve şiir başlığı verilerek bir dizesine, dize parçasına yazılmalı
Şiir kendi sınırını belirlemeli (üç dize de olabilir, beş de)
Dizeler sade görünmeli
Şiir duygu ve anlamı açıklamamalı
Ahenk hafif olmalı
Absürtlük olabilir, ama abartma olmadan

Duru Şiir, başkasının dizesiyle yürümeye razı olan; ama izini kendi atanların oyunudur.


Şimdi sitemizin emekçi şairlerinden (şimdi yorgun ve hasta) Afet İnce Kırat’ın birkaç dizesi üzerinde yaptığım denemeleri paylaşmak istiyorum:

“Gölgeni unutmuşsun karşımdaki duvarda”
(Afet İnce Kırat, “Duvardaki Gölgene” )

1. deneme
gölge var
ama sen yoksun
duvar
sana cevap vermedi

2. deneme
senin yerine
duvar konuştu
gölgen
hiçbir şey demedi


“Alev nefesli bir ev, kanlı postal içi boş”
Afet İnce Kırat, “Alev Nefesli Bir Ev”

1. deneme
bir ev vardı
nefesiyle tutuşturdu
postal içindekini
boşalttı sessizce

2. deneme
bir evdi
nefesinde yangın
içinde boşluk
dışında rütbe