Dünya üzerinde yer alan her canlıyı, ikincil bir güç yönetirdi.Herhangi bir insanı eğer tutku yönetirse,eğer o kişiye istediğini verirseniz yaptıramayacağınız şey kalmazdı.Veya eğer sizi gururunuz yönetiyorsa,başınızı eğmek, bir başka insanın üstünlüğünü kabul etmek size ölüm gibi gelirdi.
Açlık sadece karınla ilgili değildi; kimisi sevilmeye açtı, kimisi övülmeye, kimisi yalnızca bir kez bile anlaşılmaya...
Ve her biri, yöneten gücün esiri olarak, kendi zincirini altın bir taç gibi taşırdı.
İnsanlar özgür olduklarını sandıkça, aslında daha da körleşirlerdi.
Çünkü özgürlük, çoğu zaman sadece hangi gücün kölesi olduğunu seçebilmektir.
Tutku, gurur, korku, sevgi, hırs, merhamet...
Hepsi birer ikinci el ipti insanın ruhuna bağlanan.
Ve bazen o ipi kendi ellerimizle çeker,
kendimizi uçuruma sürüklediğimizi fark bile edemezdik.
-YAZI BENİM KALEME ALDIĞIM KİTABIMDA GEÇMEKTEDİR.Buraya da eklemek istediimm-