Şanslı Adam
Şoförlük yaptığım yıllarda birçok insan tanıdım ama o günkü yolcum bambaşkaydı. Sabahın erken saatlerinde, yüzünde hem yorgunluk hem umut taşıyan biri bindi arabama. Giyimi kuşamı yerindeydi ama gözleri dertliydi. İlk başta sıradan bir yolculuk gibi başladı her şey. Ancak gün ilerledikçe, başına gelenler bir filmin sahneleri gibiydi.
İlk durağımızda eski bir dostuna rastladı, yıllardır haber alamadığı biri. Tesadüf mü kader mi bilinmez... Sonraki durakta yıllar önce kaybettiği cüzdanını bulan biriyle karşılaştı, içinden tek bir kuruş eksilmemişti. Gün sonunda, tam da umudunu yitirdiği anda ona büyük bir iş teklifi geldi. Gözlerindeki yorgunluğun yerini şaşkınlık ve sevinç aldı.
Ben sadece direksiyon başındaydım ama o gün, inandığım bir şey oldu: Bazı insanlar gerçekten de şansla doğar.
Kamil Erbil