Ben seni böyle mutlu
edemezdim ki
Yüzümün gülmediği bu kaderin
Hangi satırında neşe var ?
Neylersin gülmeyen bir yazgıdır bu
Hep bir hayat telaşı
Ve endişe var

Ben ancak papatyalardan
Taç yapardım saçına
Bir bilsen hayallerimin,
sırf bu yüzden kıydım kaçına
Bunca yalnızlığı bunca hasreti
Eklersek gönlümün suçuna
Sen mutlu olmayı hak ediyorsun
Ve gidiyorsun


Sana kızdığım falan yok
Bir sitemem varsa şayet kendime
Mutluluklar diliyorum sana yürekten
Hangi hakla sevda beklenirki
Kalpsiz birinden
Var git yolun açık olsun
Sen şen şakrak hayallerine gül
Bende kalsın yine kor gibi hicran
Bende kalsın yine kül


Elini tuttuğun adam
pek yakışıklı pek zengin
Sevinmedim desem yalan olur
Tam dengin
hiç olmazsa kendinden emin
ve yüreği engin
Benim kadar Olmasa da
Seviyor seni belli
Zaten Seni sevmeyen
Kim varsa deli

Arabası vardır gezdirir belki,
Altın kolyeler alır, tek taş yüzükler.
Oysa her fakir sevdanın yasasıdır bu,
Bilmem ki değişir mi bir gün tüzükler
Olurya balığa da gidersiniz
Eli ekmek tutan bir fırıncıysa
Karnını doyurur, gönlünü değil
Sevgiye aç kalırsın diye bu ürperti
Eksikliğimi his ettirir diye korkum
Yoksa mutlu falan olman, değil sorunum.

Adı her neyse artık
Sen bana dediğin gibi onada
Sevgilim dersin
Belki de benden sakındığın
Cümleler kurarsın bilmiyorum
Pekte önemli değil
Kocan sonuçta
Ekemek gibi su gibi sev onu
Oruçta


Bana gülmediğin kadar gül ona
Bakmadığın kadar iyi bak
küs değilim ki sana
Ölümlü dünya ayrılık mutlak
nerden çıktı helalleşmek barışmak
Benim tek mutluluğum kaldı
Şu yalan dünyada
O da ölünce seninle aynı toprağa karışmak



Kim alırsa alsın seni
Kim severse sevsin
Ama benim kadar
Ama benden az
Belli etmem sana çok üzülürüm
Ancak
Bir şairse seni,
alan ölürüm