Kader ve cilvesi acı nedir diye sorsalar bana Ali dayımı anlatmak isterim.

Hayatta en küçük olumsuzluklara boyun eğen yıkılan istediği cep telefonu alamadığı için üzülenlere selam olsun bu yaşanmış hayat hikayesi.

Ben kendimi bildim bileli ayağındaki platin yüzünden ayağını bükememiş ve köyde topal Ali olarak anılmıştır. Sırası geldiğinde anlatacağım olay onu ömür boyu sakat bırakmıştı. 1. Acı annem beşikte dayılarım belki kıt hatırlıyor dedem askerde siroz hastalığı sebebiyle hava değişimine gelmiş ancak küçük yaşta kader dert kozasını örmeye başlamış. Dedemin ölümünden sonra büyük dedem bakmış torunlarına köyün ağası en varlıklı kişi Büyük dedem Hüsnü Hoca zaten sülale Hocal sülalesi olarak anılır. Gelelim 2.acıya amcası yaşıtı olan oğluyla bir güreş tutturmuş. Dayım amcaoğlunu yenecek üste çıkmış amca bey oğlunun yenilmesine altta kalıp ezilmesine gönlü razı gelmeyince dayımın bacağını dengesiz çekince kırıvermiş bacağını zorlu bir tedavi az çekmemiş acısını neyse hayat devam ederken bir kız bulup evlendirirler dayımı acıya doymamış kaderi oğlu İbrahimi kaybetmiş küçük yaşında elinde bir resmi bile yoktu sanırım köye gittiğimde kapı pervazına tutturulmuş bir kart postal görürdüm gözünde bir damla yaş küçük bir erkek çocuğu resmi sonradan öğrendim oğlu İbrahime benzermiş o çocuk.. Acı biter mi ardından eşini kaybetmiş. Yaşı genç demişler bir daha evlenmiş bir kızı olmuş Ayşe biz şehirde oturuyorduk 6veya 7yaşların da idik beraber çocuk parkına gittik Ayşeyle salıncakta sallandığımızı çok net hatırlıyorum önceden köylerde taşımacılık
traktörle yapılırdı çok geçmeden Ayşenin traktörle kazada ölüm haberini aldık. Ondan sonra evladı olmadı dayımın. Bir gün şu beyiti söylemişti harfi harfine.
Küçük yaşta düştün felek peşime
Kovalarsın bilmem daha ne vakte kadar
12 sene önce izindeyim dediler dayın hasta gittim yanına yüzü limon gibi sapsarı Akciğer kanseri kemiğe işlemiş Ankara da filmim var oğlum Hastaneye götür beni. Olur dayı dedim giderken bir umut ameliyat alırsam kurtulurum umuduyla konuştuk her Nefesi koyu bir acı yanındakilere bile hissettiriyordu. Onkoloji hastanesi filmler tahliller öğrendim ki hiç bir Ümit yok.
Sonuçları aldım ne diyor doktor dedi diyemedim dayı yapcak bişey yok 6 aysonra gün verdi istersen kemoterapi tedavisi uygulanacakmış süreci takip edelim diyor doktor değil 6 ay 6 gün dayanacak hali yoktu zavallının çok soğuk kanlı bir şekilde elini havaya kaldırdı ve dediki hayatın iyi gününde gördük kötü gününüde evimize gidelim oğlum rahat yatağımda öleyim. Köye giriyoruz saat 4 veya 5 Allaha şükür köye geldik dedi. İznim bitti çok geçmeden 1 hafta sonra haber geldi dediler Ali dayın vefat etti. Oğün 5 saat yol boyunca dayımın anısı hep dolaştı durdu beynimde. Bugün nedendir bilmem sabahın yedisinde yazmak istedim. Allah tüm geçmişlerimize Rahmet eylesin.
Velhasıl dostlar her sıkıntıyı dert saymayın kendinize. Sabırla kalın.

Ricam bu yazıyı okuyan herkes 1 fatiha okursa dayıma şükran duyarım.
30.5.2025