Hayat bir fırtına anı gibi rüzgârların getirdiği bir sel gibi sert geçer kimi zaman ve insanlar böyle zamanlarda bir dost arar kimi zaman size en zor anınızda bir dal ve liman olanları unutmayın hayatınızda

Fırtına anındaki kazazadeler ve gemiler o kazadan kurtulmak için kendilerine bir liman ararlar biz de hayatın fırtınasına yakalanan kazazadeler gibiyiz önemli olan kaza anını ve sığınılan limanı hatırlamaktır

İnsan hayatta en çok o fırtına anlarında sığındığı limanları aramalı çünkü bir kazazadeye uzanan el olmak ve ona destek olmak en önemli ibadettir ancak insan güzel ameline karşılıkta bekler

Evet insan hayatı sürekli bir zorlukla sınanır ancak en fena nankörlük şifayı kabul  etmemek uzanılan eli geri itmektir
Size uzanan eli külfet değil nimet bilin ve teşekkür ederek şükrünüzü yerine getirin

İnsanın içinde her gün başka bir fırtına ve deprem olurken insanlar o en zor anlarında hep bir yardımcı bekler ve nankör insan fırtınaları depremleri afetleri tez unutur iyiliği hor görmeyin hatırlayın

Evet hayatta iyilik yaptığımız insanlar bazende bizzat kendimiz yaşanan zorluk anlarını hiç hatırlamayız o deprem anında uzatılan eli çabuk unuturuz ders çıkarmak yerine zevk ile sefanın peşine düşeriz

İnsan bazen gecelerde kendine bir dost arar konuşacak birisi tam sevinirsiniz çıktı geldi dersiniz birisi konuşur dost olursunuz ancak bir Elveda demeden çıkar gider insanlar böyledir hayırsız

O Yüce Kuraan ne diyor insanlar zalim
ve nankörlerdir dün ne yediğini unutan insan yaşadıklarının hepsini unutur kendisine cennete götüren amelleri bırakır onu çöpe götüren nefsinin peşine düşer

Ne diyor Rabbimiz kulum en sıkışık anda beni hatırlar onu nice afetlerden deprem ve felaketlerden o en zorlu anlardan çıkarırım fakat insan sonradan tekrar beni unutur ey güzel insanlar onu hatırlayın

Ey Kirlenen nefsim çürüyen bedenim iyi bilki Rabbinin yolunda yürüdüysen o sana en iyi dost olur seni hiç bir zaman yalnız bırakmaz en büyük felaketten duanla kurtulursun deki Yüce Allah bana yeter