Aralığın son sayfalarında adı Kayseri sokaklarına yazılan bir Tövbeli’ye armağanımdır :)

Senin sesini duyunca
şarkılarım baştan başlar.
Gözlerin düşümü bulunca,
resimlerim kuytunda ilham arar.

Hasretin bir taçtır
satırların sonsuz güzünde.
Asaletin hep bir amaçtır
bu kor şiirlerin gizinde.

Hür bir sestin
her daim özünde.
Sanki benliğimi buldum
satırlarının asayişinde.

Güneş, izinde doğmuşsa bugün
manilerin hiç susmasın.
Rüyalar nefesinle uyanmışsa bugün
düşlerin hep sözünle çoğalsın.

...

Sevginin her haliyle güzel olduğu bu dingin yüreğinin bir çok kişiyle beraber bir çok şeyi özlettiğinin bence sen de en az benim kadar farkındasındır. Özünde nice adalara yelken açtığın, sözünde ne mevsimlerin iklimi olduğun o kocaman yüreğin dilerim hayatta görüp görebileceği en güzel gözleri görür. Hem mutluluk gözünü hem sağlık gözünü hem de bereket gözünü.

Hani bazen aklımıza birden bire önceden yaşadığımız bir anı gelir ve anlık bir tebessüm ederiz ya. Hatta derinlere daldıkça bu tebessüm iyice genişler, o sensin işte. O en hatırlanacak, en anılacak en sayılacak anı sensin. Şu densiz hayatın, renksiz rüyaların, hissiz dünyaların içinde bizi ayakta tutan bu edindiğimiz küçük ya da büyük tebessümlerdir aslında. Dilerim bu tebessümler hayatında bir yerlerde yeşeriyor olarak kalır ve kökünden asla kopmaz. Çünkü ilhamın o keskin tohumlarının yüreğinde sonsuza kadar kalacağı gibi güç damarlarında hala dolaşıyor olacak, yalnızca acının seni inançlı biri yapmasına izin vermen gerekiyor..

Ek olarak; Yuvamızın ilhamınla taçlanmasına ihtiyacı var! Sence de saklambaçın sona erme vakti gelmedi mi?..

Ömrün sevgiyle çoğalıp hasetten uzak kalsın. Acıların şiilerinle kalıp bir daha kapını çalmaması dileğiyle. Tüm yılların gibi bu yılın da esenlikle dolsun sevgili ağabeyim.

Rabbim’e emanetsin.

Sevgiler
Kardeşin, Rüya.
19 Aralık 2024
Kahramanmaraş