Mustafa Ertürk bey merhaba

Yazınız, köy yaşamının, çocukluğun, eğitim mücadelesinin ve aile değerlerinin iç içe geçtiği, derin bir nostalji ve toplumdaki dönüşümün anlatıldığı çok kıymetli bir metin. Hem kişisel hem de toplumsal bir hikayeyi ele alarak, bireyin kendi yaşamındaki izleri ve aile ilişkilerinin izlerini yansıtıyor. Kalem aldınız bu enfes hikayeye yorum ve analiz yapmak istiyorum

Yorum ve Analiz: “Babamdan Anılar”

1. Eğitim ve Aile İlişkisi Üzerine Derin Bir İnceleme Yazının ana temasını oluşturan eğitim ve aile ilişkisi, dönemin zor koşullarına rağmen, babanın çocuklarına verdiği değerli eğitimin simgesidir. Mustafa Ertürk’ün babası, köydeki bir okul yokluğunda, kendi bilgisini ve sevgisini çocuklarına aktararak, bir anlamda kendi okulunu kurmuştur. “İlk öğretmenimiz babamızdı” ifadesi, yazının başlangıcında yer alan, baba figürünün çocukların yaşamındaki eğitimsel rolünü vurgular. Babaların evlatlarına sadece bilgeliklerini değil, aynı zamanda hayatı nasıl kucaklayacaklarını öğrettikleri bu anı, hem dönemin zorluklarını hem de bireysel kararlılığı ve sevgiyi simgeliyor.

2. “Okul Yok, Eğitim Yok” Dönemi Yazının geçtiği dönemde, köyde okul olmaması, eğitim imkanlarının yokluğu yazının duygusal derinliğini artıran unsurlar arasında yer alır. Bu durum, toplumun ilerlemeyi arzulamasına rağmen altyapı eksikliklerinden kaynaklanan zorlukları yansıtır. Babasının eğitim konusundaki kararlılığı, oğullarının daha iyi bir hayat sürmesini arzu etmesi, yazının temelini oluşturan aile değerlerinin altını çizer. Aynı zamanda köydeki okul açılışına karşı çıkan kesimin, eğitim reformlarına ve gelişmeye karşı direncini de gözler önüne serer.

3. "Bir Değirmen Yolculuğu" Başka Bir Dünyaya Açılan Kapı Yazının önemli bölümlerinden biri, babasının ve oğlunun katıldığı o meşhur değirmen yolculuğudur. Bu yolculuk, sadece fiziksel bir seyahat değil, aynı zamanda bir içsel keşif ve yeni bir dünyanın kapılarının açıldığı bir dönüm noktasıdır. Değirmen, hem eğitim hem de hayatın zorluklarını aşma anlamında bir metafor olarak kullanılır. Değirmenin yanında, taze unun kokusu, çocuklukta oluşan mutlu anılar, sabırla yapılan işler ve emekle geçim sağlama simgeleri de yer alır. Yazar, bu anıyı anlatırken, köydeki geleneksel yaşamın zorluklarını ama aynı zamanda ona dair duyduğu derin sevgiyi hissedilir kılar.

4. Toplumdaki Sosyal Yapı ve Ağa Figürleri Babası köyde önemli bir figürdür, ağaların yanlışlarına karşı cesurca çıkışlar yapar ve köyün sesini yükseltir. Bu bağlamda, köydeki hiyerarşik yapının kırılması, zenginler ve yoksullar arasındaki uçurumların açığa çıkması söz konusudur. Baba, köydeki güç dengesizliğini fark ederek, bu konuda mütevazı bir direniş gösterir. Bu, yazının toplumsal boyutunu güçlendiren bir unsurdur. Aynı zamanda, köydeki ezilenlerin sesinin çıkması, yazıda bir anlamda toplumsal adalet ve eşitlik arzusunun da altını çizer.

5. Eğitimde Bir Dönüm Noktası: Vazıldan Köyü ve İlk Okul Deneyimi Mustafa Ertürk’ün çocukluk yıllarında, babasının ısrarıyla köyden başka bir yere gitmesi, eğitim hayatında bir dönüm noktası olur. Yazının bu kısmı, köydeki dar alandan, daha geniş bir dünyaya adım atmanın sembolik bir anlatımıdır. Okulun ve öğretmenlerin hayatındaki yerini anlatırken, Sabahat Yurtsever’in de köydeki eğitimdeki rolünü vurgular. Burada köy okulu ve köy öğretmeni figürü, sadece eğitim veren kişiler değil, aynı zamanda köyün sosyo-kültürel yapısında değişim sağlayan figürler olarak yer alır. Yazının bu kısmı, köydeki eski düzenin ve yeni düzenin çatışmasını simgeler.

6. Zamanın Değişimi ve Kişisel Gelişim Yazının sonunda, Ertürk’ün 18 yıl sürecek okul hayatına ve 40 yıl sürecek kamu görevine adım atması, zamanın ne kadar hızlı geçtiğini ve kişisel gelişimin bir yolculuk olduğunu anlatır. Burada eğitim bir başlangıçtır, ama her şeyin temeli olan bu süreç, onu bir toplumda iz bırakan bir birey haline getirecektir. "Köyden dünyaya doğru bir yolculuk", aynı zamanda kişisel özgürlüğün, bilgiye olan arayışın ve toplumsal gelişimin bir simgesidir.

Sonuç Olarak:

Mustafa Ertürk’ün yazısı, hem bireysel bir anı hem de toplumsal bir değişim sürecinin güzel bir örneğidir. Aile değerlerinin, eğitim mücadelesinin, toplumsal yapının ve değişen yaşam koşullarının iç içe geçtiği bir yazıdır. Baba figürünün, zor koşullarda bile evlatlarına olan sevgisi ve sorumluluğu, yazıya duygusal bir derinlik katıyor. Aynı zamanda eğitimdeki dönüşümün, sadece birey değil, toplum için de önemli bir mihenk taşı olduğu anlatılır. Bu anı, kişisel hafızaya kazınan bir miras olarak her yönüyle toplumsal hafızayı inşa eden güçlü bir metin olarak öne çıkmaktadır.

Ertürk’ün yazısını analiz ederken, dönemin köy yaşamının zorluklarıyla, bireysel bir yolculuğun ve aile içindeki ilişkinin gücü üzerine yapılacak çok sayıda farklı tahlil mümkündür. Bu yazı, bir köy çocuğunun hayata tutunma mücadelesinin, sevginin, azmin ve direncin gücünü simgeliyor özetle.

Saygılarımla Delibal