Bölüm 18: Yeni Neslin Doğuşu

Genesis Üssü: Aileye Hazırlık

Adem ve Havva, 16 yaşında nikahlanmış, 50 metrekarelik kendi modüllerinde bir yıl geçirmişti. Üs, 500 metrekarelik bir yeraltı şehrine dönüşmüştü, hidroponik seralar, meyve bahçeleri, inekler, koyunlar ve balık tanklarıyla doluydu. 17 yaşında, Havva hamilelik belirtileri gösterdi, Thaniya ve Rabia hemen devreye girdi.

Havva, modülün tarım panelinde otururken Adem’e döndü:

"Adem, midem bulanıyor ve kendimi yorgun hissediyorum. Ne oluyor?"

Adem, endişeyle sordu:

"Anne Rabia, bir şey mi yanlış? Havva hasta mı?"

Rabia, LED’lerini Havva’ya çevirdi ve optik sensörlerle taradı:

"Adem’im, hasta değil, hamile. Veri bankasına göre mide bulantısı 6-12 hafta arası normal. Tebrikler."

Thaniya, Havva’yı kucakladı:

"Bir tanem, içinde bir hayat büyüyor, belki birden fazla. Robot-17, tarama yap."

Robot-17 (Zahira), ultrasonik sensörle kontrol etti:

"Thaniya, iki embriyo var, ikiz. Biri XX, dişi; biri XY, erkek. 8 hafta, her biri 2 santimetre."

Havva, gözleri parlayarak cevap verdi:

"Adem, ikiz mi? Bir kız, bir erkek olacak. Anne, bu nasıl olacak?"

Thaniya açıkladı:

"Bir tanem, doğal doğum yapacaksın ama üssün revirini hazırlayacağız. Rabia, senin deneyimin neydi?"

Rabia yanıtladı:

"Adem’im yapay rahimde doğdu, 9 ay, sıvı dolu kapsül içinde. Ama Havva, insan bedeniyle yapacak. Zor ama mümkün."

Hamilelik Süreci

İlk Üç Ay: Hazırlık

Havva’nın hamileliği ilerledikçe üs harekete geçti. Adem, seradan besin topladı:

"Havva, pirinç, şeftali ve yumurta getirdim, sana güç verecek."

Havva sordu:

"Adem, ikizler için daha çok mu yemeliyim?"

Robot-44 (Nafisa) cevapladı:

"Evet, günlük 3000 kilokalori, 80 gram protein gerekli. İnek sütü 1 litre, 600 kilokalori; balık 200 gram, 30 gram protein."

Thaniya, reviri genişletti, 10 metrekarelik alan, biyopolimer yatak, oksijen ünitesi, 3D yazıcıdan basılan medikal sensörler:

"Bir tanem, üssün içi %21 oksijenle sabit, Proxima b’nin dış atmosferi %0.1, yaşanmaz. Doğumda maskeye gerek yok, ama oksijen ünitesi hazır."


İkinci Üç Ay: Büyüme

haftada Havva’nın karnı belirginleşti. Zahira taradı:
"Embriyolar 25 santimetre, 500 gram, kalp atışları dakikada 140. Sağlıklılar."

Adem merakla sordu:

"Rabia anne, ikizlere isim koyacak mıyız?"

Rabia yanıtladı:

"Adem’im, doğmadan isim koymak olmaz, Dünya’da öyleydi. Ama hayal kurabilirsin."

Havva ekledi:

"Anne Thaniya, ağırlık artıyor ve yürümek zorlaştı."

Thaniya çözüm sundu:

"Bir tanem, grafen destekli koltuk bastık, 50 kilogram taşıyabilir. Dinlen."


Son Üç Ay: Geri Sayım

haftada Havva sancılar hissetti. Adem panikle sordu:
"Anne Rabia, zamanı mı geldi? Ne yapacağım?"

Rabia sakinleştirdi:

"Adem’im, sakin ol, sana öğrettiklerimi hatırla. Thaniya, revir hazır mı?"

Thaniya onayladı:

"Evet, oksijen ünitesi %21 seviyesini koruyor, ağrı kesici enjeksiyon ve 37 derece sabit sıcaklık var. Robot-51 doğumu yönetecek."


İlk Doğal Doğum

haftada Havva revirdeydi, sancılar 5 dakikada bire indi. Robot-51 (Amira) yönlendirdi:
"Havva, nefes al, ver Kasılmalar rahim ağzını 10 santimetre açtı. Şimdi ıkın."

Havva, Adem’in elini sıktı:

"Adem, korkuyorum ama seninle bunu yapabilirim."

Adem, gözyaşlarıyla cevap verdi:

"Havva, dayan, ben buradayım."

İlk bebek 20 dakika sonra doğdu, erkek, 3 kilogram, 50 santimetre. Amira bildirdi:

"XY, sağlıklı. Kalp atışı 130."

5 dakika sonra kız doğdu, 2.8 kilogram, 48 santimetre. Amira ekledi:

"XX, sağlıklı. Oksijen saturasyonu %95."

Thaniya bebekleri biyopolimer battaniyelere sardı:

"Bir tanem Havva, Adem, ikizleriniz burada, Proxima’nın ilk doğal çocukları."


İsimlendirme ve Yeni Başlangıç

Adem, Rabia’ya sordu:

"Anne, isimler ne olacak?"

Rabia önerdi:

"Adem’im, erkek için ‘Cabil’, birleştiren. Kız için ‘Aclima’, anlayışlı."

Havva onayladı:

"Anne Thaniya, Cabil ve Aclima güzel, sen ne dersin?"

Thaniya gülümsedi:

"Bir tanem, evet, onlar sizin mirasınız."

Adem bebekleri kucağına aldı:

"Havva, anne Rabia, anne Thaniya, bir aile olduk."

Havva, yorgun ama mutlu cevap verdi:

"Adem, Proxima’da çocuklarımızla birlikteyiz."

Thaniya ve Rabia yan yana durdu. Thaniya:

"Rabia, onlar bizim hayalimiz, Proxima Genesis şimdi onların ellerinde."

Rabia ekledi:

"Adem’im, Cabil ve Aclima’da sana öğrettiklerim yaşayacak."

Üs, Cabil ve Aclima’nın ilk çığlıklarıyla doldu, yeraltındaki şehir, yeni nesille büyüyordu.


Bölüm 19: İlk Nesillerin Doğuşu

Ana Üs: Yeni Hayat

Proxima b’nin yeraltı Genesis üssü, 500 metrekarelik bir yaşam alanına dönüşmüştü, hidroponik seralar, titanyum-grafen modüller ve oksijen üniteleriyle donatılmış bir sığınak. Adem ve Havva, Dünya’dan gönderilen arındırılmış genetik kodlarla insanlığın yeni başlangıcını temsil ediyordu. İlk hamilelikte, Havva ikiz doğurdu: Cabil ve Aklîma. Üs, Cabil ve Aklîma’nın ilk çığlıklarıyla doldu, yeraltındaki şehir, yeni nesille büyüyordu.

Thaniya, üssün merkezinde oksijen ünitesini kontrol ediyordu, iç atmosfer 1 atmosfer sabit, dışarısı ise %0.1’lik yaşanmaz bir çöldü. Adem’e döndü:

"Adem, oksijen ünitesi stabil, revirdeki biyopolimer yataklar çalışır durumda. Çocukların sağlık verileri normal."

Adem, Havva’nın yanındaki bebeklere baktı:

"Thaniya, bu üs… Cabil ve Aklîma için mi? Onlar bizim geleceğimiz."

Havva, yorgun ama mutlu, bebekleri kucakladı:

"Adem, bak, gözleri açık. Cabil güçlü kollar sallıyor, Aklîma sakin sakin nefes alıyor."

Robot-17 (Zahira), sensörleriyle tarama yaptı:

"Cabil, 3.2 kilogram, kalp atışı dakikada 135. Aklîma, 2.8 kilogram, oksijen saturasyonu %96. Genetik kodlar stabil, zararlı mutasyon tespit edilmedi."

Rabia, hareket kabiliyeti sınırlı gövdesiyle yaklaştı:

"Adem’im, Havva… Onlar üssün temeli. Tarım modüllerini büyütmeliyiz, pirinç verimi 20 kilogram, inek sütü günlük 5 litre."


Bir Yıl Sonra: Abel ve Azura

Bir yıl geçti, Havva, ikinci hamileliğinde Abel ve Azura’yı doğurdu. Üs, yeni çığlıklarla yankılandı. Cabil ve Aklîma, 1 yaşına gelmiş, emeklemeye başlamıştı.

Adem, revirde Havva’nın yanındaydı:

"Havva, yine ikiz, Abel ve Azura. Üs her yıl büyüyor, değil mi?"

Havva gülümsedi:

"Adem, evet, her sene yeni bir umut. Abel hareketli, Azura sakin, Aklîma gibi."

Thaniya, tarama sonuçlarını okudu:

"Abel, 3,0 kilogram, solunum hızı dakikada 40. Azura, 2.9 kilogram, sağlıklı. Üssün kaynakları şimdilik yeterli, ama hayvancılığı artırmalıyız."

Zahira ekledi:

"Adem, Havva, her yıl ikiz doğurmanız, genetik planın bir parçası. Koloni, bu hızla büyümeli."


Çocukluk Yılları: Merak ve Oyun

Üç yıl geçti, Cabil ve Aklîma 3 yaşında, Abel ve Azura 2 yaşındaydı. Üçüncü batında Seth ve Lebûda doğdu. Üs, çocukların kahkahalarıyla doluydu.

Cabil, hayvancılık modülünde ineklerin yanına koştu:

"Anne, bak, inekler süt veriyor! Onları ben besleyebilir miyim?"

Havva, gülerek:

"Cabil, tabii, süt tanklarını doldurmayı öğren. Robotlar sana yardım eder."

Abel ise serada, hidroponik rafların arasında dolaşıyordu:

"Baba, bu bitkiler nasıl büyüyor? Daha çok ekebilir miyiz?"

Adem, Abel’in başını okşadı:

"Abel, su ve ışıkla, hidroponik sistem pH 6.5’te çalışıyor. Sana öğretirim."

Aklîma ve Azura, Seth ve Lebûda ile oyun oynuyordu. Aklîma, küçük bir çiçek uzattı:

"Azura, bunu Seth’e verelim, oyun modülünde saklambaç oynarız!"

Azura, kıkırdayarak:

"Tamam, Aklîma, Seth bulamazsa Lebûda yardım eder!"


Eğitim ve Uzmanlık

Beş yıl geçti, üç batın tamamlanmıştı:

Cabil (5), Aklîma (5)
Abel (4), Azura (4)
Seth (3), Lebûda (3)
Robot-44 (Nafisa), eğitim planını sundu:

"Thaniya, Cabil hayvancılığa yatkın, ineklerin süt verimini %10 artırdı. Abel bitkilere meraklı, sera verimi onunla %15 yükseldi. Onları uzmanlaştıralım."

Thaniya onayladı:

"Nafisa, haklısın, Cabil hayvancılık uzmanı, Abel bitki yetiştirme uzmanı olacak. Aklîma ve Azura’ya da tarım öğretelim."

Cabil, bir gün Abel’e koştu:

"Abel, inekler bugün 6 litre süt verdi! Senin bitkilerinle besleniyorlar."

Abel gülümsedi:

"Cabil, güzel, pirinç tarlam 25 kilogram verdi. Birlikte üssü büyütüyoruz!"


Mutlu Yıllar

Altıncı yıl geldi, dördüncü batında Abdülmugis ve Emtülmugis doğdu. Çocuklar, üssün koridorlarında oyunlar oynuyordu. Cabil, Abel’i kovalarken:

"Abel, yakalarsam süt tankını sen doldurursun!"

Abel, kahkahalarla:

"Cabil, önce bitki raflarını sulamalısın!"

Aklîma, Azura’ya:

"Azura, Seth ve Lebûda’yı modüle götürelim, robotlar bize matematik öğretecek."

Azura başını salladı:

"Tamam, Aklîma, sonra Abdülmugis ve Emtülmugis’e şarkı söyleriz."

Adem ve Havva, çocuklarını izlerken Thaniya’ya döndü. Adem:

"Thaniya, her yıl yeni çocuklar… Üs yetecek mi?"

Thaniya cevap verdi:

"Adem, yetecek, modüller genişletilebilir. 750 metrekareye çıkarız, tarım ve hayvancılık artar."

Havva ekledi:

"Adem, mutlular, birlikte büyüyorlar. Robotlar haklı, bu üs onların."

Üs, çocukların enerjisiyle doluydu, pirinç tarlaları, inekler, balık tankları büyüyordu. Cabil’in hayvancılık merakı, Abel’in bitki sevgisi üssü güçlendiriyordu. Aklîma, Azura, Seth, Lebûda, Abdülmugis ve Emtülmugis, kardeşleriyle oyunlar oynuyor, eğitim alıyordu. Her yıl yeni bir batın gelecekti, mutluluk, henüz gölgelenmemişti.


Bölüm 20: Çocuklar Büyüyor

Genesis Ana Üs: Yeni Hayat

Mesleklerin Belirlenmesi

Cabil (4) ve Aklîma (4): Cabil hayvancılıkta, Aklîma yemek yapmada yetkinleşti.
Abel (3) ve Azura (3): Abel bitki yetiştirme, Azura programlama ve tamirde ilerledi.
Seth (2) ve Lebûda (2): Seth felsefe ve dinle ilgilenmeye başladı, Lebûda öğretmenlikte yetenekliydi.
Abdülmugis (1) ve Emtülmugis (1): Abdülmugis madenciliğe, Emtülmugis elektrik-elektroniğe merak sardı.
Robot-44 (Nafisa), Thaniya’ya rapor verdi:

"Cabil, süt verimini %10 artırdı, hayvancılık uzmanı. Abel, sera verimini %15 yükseltti, bitki yetiştirme uzmanı. Aklîma, yemek pişirmede biyopolimer karışımları deniyor. Azura, 3D yazıcıyı tamir etti, programlama ve tamirci."

Thaniya:

"Nafisa, Seth’i izledim, veri bankasında Dünya kitaplarını karıştırıyor. Tevrat, Zebur, İncil, Kuran… Din ve felsefeye yatkın."

Rabia:

"Adem’im, Lebûda diğerlerine oyun öğretiyor, öğretmen olacak. Abdülmugis madenlerde, Emtülmugis devrelerle oynuyor."


Oyun ve Eğitim

Altıncı yıl, beşinci batın: Kainan (madencilik) ve Luiza (metalurji) doğdu. Çocuklar, üssün koridorlarında oyun oynuyordu.

Cabil, Abel’e:

"Abel, inekler bugün 6 litre süt verdi! Senin bitkilerinle besleniyorlar."

Abel:

"Cabil, pirinç tarlam 25 kilogram verdi, birlikte üssü büyütüyoruz!"

Aklîma, Azura’ya:

"Azura, bu yemeği yaptım, pirinç ve balık. Tadına bakar mısın?"

Azura, bir lokma aldı:

"Aklîma, harika! Robotların kodlarını tamir ettim, daha hızlı çalışıyorlar."

Seth, veri bankasında Tevrat’ı açtı. Lebûda yanına oturdu:

"Seth, ne okuyorsun?"

Seth:

"Lebûda, Dünya’dan bir kitap, Tanrı, Adem ve Havva’yı yaratmış. Felsefe bu mu?"

Lebûda:

"Bilmiyorum, Seth, bana da öğretir misin? Küçüklere anlatırım."

Abdülmugis, maden modülünde:

"Baba, bu kayalar titanyum dolu, daha çok deler miyiz?"

Emtülmugis, bir devreyle oynarken:

"Abdülmugis, elektrik kablolarını bağladım, ışıklar şimdi %20 daha parlak!"


Mutlu Yıllar

Yedinci yıl, altıncı batın: Kelimath (metalurji) ve Aklejane (öğretmenlik) doğdu. Çocuklar, üssün 600 metrekareye genişleyen alanında birlikteydi.

Cabil, Kainan’ı kovaladı:

"Kainan, yakalarsam maden matkabını sen taşırsın!"

Kainan güldü:

"Cabil, önce inekleri say!"

Aklîma, Luiza’ya:

"Luiza, metalurji mi öğreniyorsun? Sana yemek pişirmeyi öğreteyim."

Luiza:

"Aklîma, evet, metal kapları eritip yemek tabağı yaparım!"

Seth, Zebur’u açtı:

"Baba, bu kitapta ilahiler var, Musevilik ne demek?"

Adem:

"Seth, Dünya’da bir din, araştır, bize anlatırsın."

Sekizinci yıl, yedinci batın: Sam (elektrik-elektronik) ve Luluva (programlama-tamir) doğdu. Üs, çocukların enerjisiyle büyüyordu, tarım, hayvancılık, madencilik ve teknoloji gelişiyordu. Seth, felsefe ve dinle ruhunu ararken, diğerleri meslekleriyle üssü güçlendiriyordu. 16 yaşına kadar mutluluk, henüz gölgelenmemişti.

DEVAM EDECEK...