... GERÇEK DOSTLUK...
Dostumu rahatsız eden şey, beni de rahatsız eder. Beni rahatsız eden şey dostumu da rahatsız etmeli. Beni rahatsız eden şey dostumu etmiyorsa bu durum beni daha çok rahatsız eder. Ancak beni rahatsız eden şey dostumu rahatsız etmiyorsa ve bu durumdan ben rahatsız olmuyorsam ortada gerçek bir dostluk yok demektir.
"Zamanın ruhu" denen bir kavram
moda oldu son zamanlarda. Eski sağlam dostluklar, vefa, kadirşinaslık, "sözünün eri olma", paylaşma duygusu, yardımlaşma, merhamet gibi çok değerli, insanı insan yapan özellikler, yine moda bir deyimle "demode" oldu. Oysa bu hasletler "gelip geçen" şeyler degildir. -20 derecede cebindeki son kuruşunu kız arkadaşının dolmuş parası olarak veren, kendi kalacağı devlet yurduna yürüyerek giden nesil yok oldu, yerine "Alman usulü" deyip, arsız ve kaba bir tavır sergileyen yeni nesil türedi son zamanlarda. "Allah ne verdise" ile oturulan, bir misafir gelirse diye fazladan bir tabak daha konan, ağız tadıyla ve şükürlerle kalkılan sofralar unutuldu "fastfod"lar, "branc"lar, daha adını saymayacağım hem gıda hem de kültürel anlamda zararlı alışkanlıklar aldı yer sofralarının yerini. Ata erkil aile yapısı içinde dede ve ninelerin, kökleri binlerce yıllara dayanan, zamanın süzgecinden geçmiş, toplumunun vicdanında demlenmiş, sonunda iyilerin kazandığı kahramanların anlatıldığı masal ve hikayeler unutuldu, çocuklara sanal medyanın çöplüğünden, onları adeta "mang"laştıran kötü karekterli sahte kahramanlar rol model olarak sunuldu.
Sonuç ortada...
...Sağlıcakla kalın...