Bayram dendi mi gözlerimde hala aynı ışıltıyı görebildiğime şükrettiğim zamanladayım...

Bayram, sanki çocukluğumuzdan bu günümüze değin sapasağlam gelmiş bir hatıra; sanki duyduğunda tâ eski zamanlara götüren anonim bir türkü gibi gelirmiş büyüyünce..Yetişkinlikte anlıyor insan.Oysa ne başkaydı cocukken her şey.

Gece bayramlıkları baş ucumuza muntazaman serer, sabahı zor ederdik.
Sabahın erken saatlerinde, ütülü bayramlıklarla kapı önlerine koştuğumuz, kimimizin elindeki mendile, kimimizin çantasına şeker kadar tatlı stebessümler eşliğinde şeker verdikleri saf günlerdi…

Annelerimizden sıkı tembihlendiğimiz için, yutkunmaktan bir hal olduğumuz, gözümüz sofradaki tatlılarda,(ya da elini öptüklerimizin ellerini takipte) , kulaklarımız sokaktaki mantar tabanca seslerindeydi...

Arada, neye güldüklerini anlamadığımız yetişkinlerin kahkalarına yalancıktan eşlik ettiğimiz misafirliklerde bir çift ışıldayan göz, cıvıldayan çocuk sesleriydik...

Ya kalbimiz...Yem bekleyen yavru kuş çırpınışında; bayram adı duyar duymaz tarifi imkânsız coşkuda nasıl hızla çarpardı.

Kız çocuklarında ayrı bir zarafet, boyunlarına çapraz astıkları çantada en çok harçlık umup şeker buldukları çıtı pıtı halleriyle; Erkek çocuklarında giyeli yarım saat geçmeden ütüsü bozulup, pantolon belinden firar eden gömlekler, obur avurdu gibi diz vermiş pantolonlar, hatta takım elbise eline geçen şanslıların dahi bir poşet bilyeye bütün bir karizmayı dağıttığı, halleri fena halde sevimliydi.

Şimdi zaman değişti...
Bayram dendi mi tatil anlıyacak neredeyse kundaktaki bile...
Eski bayramların sıcaklığını belki anılarımızda hatırlayacağız ama hâlâ samimi bir selamda, bir hastanın şifa bulduğu günde, bir hayal gerçekleştiğinde, hasretler kavuştuğunda, yitikler bulunduğunda, yahut iki dargın barıştığı anda saklı aslında bayram...
Yılda ikidir bakarsan,
Ama hayat sadece "bir"
Hayatın her gününü, belki bayram gibi geçmese bile; büyüklerin Allah’a bayrama sağ salim çıkardığına şükrettiği O son zamanlar" şuurunda geçirebilsek ; her güne bayrama çıkar gibi şükredebilsek...

Ederiz, Belki...


En çocuk yanımdan, parlayan gözlerim ve en sevdiğim(hala sakladığım) mor tüllü bayramlıklarımla geldim size;
Bayramın, hepimize sıhhatli , huzurlu, dünyada ve memleketimde göz yaşı ve kan akmadan gelecek günlerin miladı olması dileklerimle...

Büyüklerimin ellerinden, küçüklerimin yanacıklarından öpüyorum...Akranlarıma da çapraz taktığım çantamda boncuklu şeker;

Deng-i Naz Herkese Güzel Bayramlar diler :))
✨🎁🎈