Erzurum’daki çifte medrese Anadolunun en büyük medrese ve eğitim kurumudur 1254 te yapımı tamamlanır minareleri yarım bırakılmış tarihi bir hikâyesi vardır bu hikâye yüzyıllar ötesine uzanır Binanın iki yapı ustası sanki bugün bile aramızdadır çünkü insan ölür isimler bakidir ve güzel eser bırakanlardan hep güzel bahsedilir ruh uçar gider eseri ile insan ölümsüzlüğe erişir Usta ile çırak gelirler yanyana başlarlar yapının harcını karmaya usta seslenirse Çırak sevinir ustasına su getiren çırak ise yaptığı hizmet ile kamilleşir çırak demek ustanın sözünü emir bilmektirÇırak soru sorunca usta çırağının özverisiyle övünür eğer çırak dikkatsiz use usta dövülür insan birbirine güvenir yola çıkarsa bir de saygı olursa özde işte o zaman her iş zaferle başarıyla tamamlanır Çırak sahip çıkacak verilen emanete Alınteri dökülecek her işte işte güzel işler böyle çıkar ortaya ustanın sözüne değer ver yükselsin güzel ameller insan söz dinler ve emanet ehli olursa güzelleşir tüm eserler her insan dünyada bir zerre ve küçük bir noktadır ilahi emre uyan insan bir mana kazanır bir çırak gibi başlarsın bu hayata başarı azim gayret vede çalıştıkça ustalaşırsın zamanla Belki bir gün geçersin ustanı sakın kaybetme ustana olan saygını evet bazen kişi ustasını geçer eğer yaptığın ile övünürsen tüm inşa ettiğin binayı yıkarsın onun için senden önce iz bırakanların hepside senin ustalarındır çırağın yaptığı bina saygısı ile güzelleşti ve çırak yavaş yavaş inşa ettiği bina ile övünüp gurur duydu insan bir işte başarılı olursa kendisi ile övünür gurur duyar oysaki gurur ve kibir her kaybın başlangıcıdır övünme kendin ile başladıysan güzel bir işe o iş seni şımartmasın bir iş şımartırsa insanı hiç bir zaman başarılı olamazsın çırak ne yazıkki başladı şımarmaya her şımarıklık sonun başlangıcıdır insana kazandıran tek şey her olaydan pay almaktır insan takvası hayası ile kazanır çırak başladı ustasını azarlayıp ters ters konuşmaya usta babadır çırak oğul babasını hor görende ne arasın edep ve haya hayırsız bir evlat taştır insanın kafasını yarar hayırsız olursa evlât babasını sokağa atar ustanın zoruna gitti çırağının yaptıkları onurunu zedeledi çırak ustasının faydayı faydalı olanları çoğaltın hata ve kusurları düzeltin ilk önce kendinizi ıslah edin iğneyi kendinize çuvaldızı başkasına batırın çırak bir gün iyice haddini aştı ustasını yanına çağırdı dediki kalk bana su getir emri usta verir çırak dinler çırak bir gün emir verirse bu haddi aşmaktır beyler evlat babaya hayasızca emir vermeye kalkarsa işte dünya böyle çöker Yüce Allah hepimizi helâk eder   Çırak emir verdi ustasına evladın sana emir verse gitmez mi zoruna hayırsız evlat gözyaşlarına sebep olur çırağın sözleri yara açtı ustanın ciğerinde hayırsız evlat yaş bırakmaz gözünde Usta dertlendi ve içlendi gezindi minarenin üzerinde ve son bir ders vermek için baktı çırağının gözlerine ve son bir defa bakarak çırağının gözlerine kendini minareden aşağı bıraktı beden yerde kaldı ruh yükseldi gökyüzüne ve o gün her yer kan revan içindeydi çırak geç olsada almıştı hikayeden hissesini anlamıştı en sonunda çırak oldu geç oldu güç oldu bizde kıssadan hisseyi alalım olur mu en sonunda çırakta çekti pişmanlık ve perişanlık dayanamadı vicdanına çıktı minarenin en üst noktası ve bıraktı kendini öylece aşağıya böylece Erzurum çifte minare bitirilmeden kaldı hikaye yarım kaldı her kitap bize ders olsun diye yazıldı ve her hikayeden hisse çıkaran insanlar okuduklarını anladı gerçeğin farkına vardı insan her zamanki gibi yenildi gene nefsine her insan pişman olur ah u zar eder ibret olur her hikaye şimdi Erzurum çifte minare duruyor Erzurumun en güzel yerinde