Türk milleti, tarihte eşi, benzeri görülmemiş çok büyük bir milletti... Çünkü Türk milleti bağımsızlığından ödün vermeyen, esareti kabul etmeyen, vatan, millet ve bayrak uğrunda ölmeyi göze alarak savaşan, tek başına birçok ülkeye karşı zaferler kazanan bir milletti.
Tarihteki en büyük zaferlerden biri de Çanakkale zaferi idi. Çanakkale geçilmezdi, geçilmedi de... Nasıl oldu da geçilmedi? Bu sorunun akıl ile mantık ile bir açıklaması yoktu. Çünkü Türk milleti işgal altında olan ve tek başına savaşan bir milletti, Türk askerinin karşısında çok çeşitli milletlerden askerler vardı. Dünyanın dört bir tarafından gelen askerler vardı. Bizim yanımızda yer alan herhangi bir ülke yoktu. Bizim askerimiz sayıca çok daha az, bizim silahımız, cephanemiz yetersizdi. Yoksulluk çektiğimiz yıllardı... Öyle ki askerlerimize sadece kuru üzüm hoşafı ve ekmek veriliyordu. Her öğün verilmemeye başlandı, sonra sadece ekmek, ekmek de azaldı. ordumuz neredeyse aç kalma tehlikesinde... Ülkemiz avrupa ülkelerince işgal edilmiş, itilaf devletleri ve sömürgeleri çanakkale boğazına dayanmış, kimi Hindu, kimi yamyam, kimi bilmem ne bela... ingilizi, fransızı, hindusu, avustralyalısı, kanadalısı, yeni zellandalısı, anzakı daha birçok ülke... Dünyada başka bir millet olsa yenilgiyi kabul ederdi, teslim olurdu. Bu zaferin tek bir yorumu vardı... Allah böyle istedi. Bu çanakkale ruhu daha önceden bu millette var olan "Ya bağımsızlık ya ölüm" düşüncesiydi. O savaşa katılan her Türk şunu çok iyi biliyordu ki; Bu savaştan sağ çıkma ihtimali çok azdı, bile bile ölüme gidiyorlardı. Ama şöyle düşünüyorlardı "Belki öleceğiz ama bu vatan kurtulacak" 253.000 şehit verdik, ama bu vatan kurtuldu.
Yüce rabbim Türk milletinin yok olup gitmesini, sömürge olmasını, esaret altında yaşamasını istemedi. Geçmişte birçok ırka ve dine mensup insanlar, azınlıklara adaletle hükmetmiş, müslüman ülkeleri haçlı seferlerine karşı korumuş, hiç bir savasta kadınları, çocukları ve yaşlıları öldürmemiş, sadece cephede savaşmış, bağımsızlığına düşkün, sömürgecilik yapmamış, ırkçılık yapmamış bir milletin, Türklük gurur ve şuuru, islam ahlak ve fazileti ile yoğrulmuş bir milletin Çanakkale savaşını kazanmasını isteyen rabbim, bu millete öyle bir ruh verdi ki; vatan sevgisi ve Allaha iman bu zaferin reçetesi oldu.
İşgal altındaki bu millete Çanakkale ruhunu canlandıran büyük komutan, tarihin en büyük devlet adamlarından biri, Türk milletinin lideri Mustafa Kemal Atatürk bağımsızlığımızı kazanmamızda çok önemli bir yerdedir. Öyle ki gönüllerimizde, her zaman kalbimizdedir.
Çanakkale zaferini anlatmaya kelimeler yetmez. Nasıl yetsin ki; Seyit onbaşının 276 kiloluk topu kaldırıp düşman gemisini batırması bir mucize olmalıydı... Atatürk, askerlere "Ben size savaşmayı değil, ölmeyi emrediyorum dedi" Öyle zor bir savaştı ki, havada mermiler birbiriyle çarpışıyor, Çanakkalenin her metrekaresinde şehit kanı akıyordu. Yabancılar bizim için çılgın Türkler diyordu. Çünkü başka bir millet bu direnişi gösteremezdi.
Çanakkale zaferi ancak Mehmet Akif’in şu dizeleri ile anlatılabilirdi.

Vurulup tertemiz alnından uzanmış yatıyor
Bir hilal uğruna ya rab ne güneşler batıyor
Ey bu topraklar için toprağa düşmüş asker
Gökten ecdad inerek öpse o pak alnı değer
Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor tevhidi
Bedrin aslanları ancak bu kadar şanlı idi
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın
Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın

Ey! Türk gençliği, Çanakkaleden ilham al. Ruhun titresin ve kendine gel. unutma atalarımız biz şerefimizle, namusumuzla, onurumuzla, bağımsız bir millet olarak yaşayalım diye kurtuluş savaşlarında canlarını verdiler. Siz de vatanınıza, bayrağınıza, milli ve manevi değerlerinize sahip çıkın ve Allaha şükredin ki "Çanakkale geçilmez" sözünü tarihe yazdırdık. Mevcut olduğumuz kudret damarlarımızdaki asil kanda mevcuttur.
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE

KÜRŞAT AK