0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
225
Okunma
"Seni içimde öldürdüm ben kadın!
İçimde ölen birinin göz yaşlarını görmez gözlerim, hem ki seni, timsah kıskanır görse..." dedi adam.
Kadında ki ağlama, delice bir gülmeye ve sesli kahkakahaya döndü o an.
"Bense hep dışında gördüğüm ölüyü içimde yaşatmıştım. Sen beni değil, kendini öldürmüşsün bunca zaman..."
Kim ölüydü, kim diriydi belli olmadı, dudaklardan akan zehirlerde.Oysa, ikisi de yaşıyordu, her gün biraz daha içerek ’aşk’ denen zehiri...
Ne onlar erdi muradına, nede şahit olduk kavuşmalarına. Her ölümlü bedene hapis olmuş, ölümsüz ruhlar gibi, onların kavuşması da, birbirlerinden ayrı elleriyle yapacakları ölümsüz zamana yolculuklarına kaldı.
__şairşizofren__
(kısa hikayeler- sahini arayan gölge)
