0
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
359
Okunma
Aşk yolunda ilerlemeye çalışırken nereden estiği belli olmayan Aşk ve sevgi kokuları salan rotasız, yurtsuz bir rüzgarda kapılıdım..
Hayatın dik yamaçlı yollarında dizlerimi parçalayan çelmeler baskın geldi her zaman...
Aşk ve sevgi herkese göre göreceli bir kavram olan özlemin nasıl duygular olduğundan bahsedecek olursak, biz insanları etkileyen en güçlü duygularımızdan biridir.
Aşk içinde özlem ve sevgi gibi duygularla benzerlik gösterir.
Uzak kaldığımız kişilere karşı hasret duygularımız an ve an artar. zaman içerisinde büyür ve daha ağır bir his olan hasrete dönüşerek içimizde merak duygusunu uyandırır. Bir gün beraber olacağımıza inananıp hayal ederek kişinin geleceğini bekleriz.
Sevmek dünyanın en güzel ve özel duygusudur,o sevgiye bağlı kaldığın zaman dünya gözümüze çok daha güzel görünür. her şeye iyimser bakmanızı sağlar..
Bir insan canlıyı nasıl seviyorsa aşık oluyorsa ona değer veriyorsa bu aşk uzun ömürlü olur her zaman..
Ama bu süreçte her şeyde toz pembe değildir..
Kavuşmayı beklemek ve karşınızdaki insanla aynı duyguyu yaşadığınızı bilmekse insana yaşama sevinci verir ve hayata tutundurur kendini her zaman güçlü hissedersiniz...O hisler öyle tatlıdır ki insanın içini acıtsa hiç bir zaman hayata karamsar bakmazsınız..
Her zaman bir gün kavuşma ümidini ,hayalini kurmaya devam edersiz..
Sevdiğine duyulan özlemin hayatımızdaki yeri önemlidir.
Bazen daha iyi biri olmamızı bile sağlar,kalbinizde yer edinen insanlara dair süreklilik gösteren özlem duygularımızı yoğunlaştırır. Sevdiğimiz insanları asla kaybetmeyiz uzaklaşsalar dahi aklımızın bir köşesinde daima yer edinirler.
Özlem ise sevginin kanıtıdır. Bir annenin okuması için şehir dışına yolladığı evladına çektiği özlem, büyütüp evlendirdiği çocuğunu uzakta oturduğu için görememesi ve bir sevgilinin askere giden sevdiğine duyduğu bağlılık bunların bir kanıtıdır..
Benim için her zaman önemli bir insan olan ve eksikliğini hissetmek istemediğim bir kişiden uzak kalmanın hissi olur içimde bazen..
Bazen çok zor geçti zamanlar ağladık,üzüldük,hasret çektik. sevgiden ve güvenden ödün vermedik ve bir gün herşeyin eskisi gibi devam edeceğini hayal ettik.
Yalnız başına kaldığımda incitilmiş arzuların viraneliği hatıralarda bırakıp,Elele tutuşup mutluluğun estiği yöne çevirdik göğsümüzü ve bu hayat yolunda tek kişi gidilmeyeceğini her zaman bir an bile unutmadık UNUTMAYACAĞIM...
YEŞİLIRMAK