Demem o ki! Bu dünyaya gelmeden kesilmiş bel bağım kırmızı mı pembe mi Gözyaşlarım gizli dağlarda odalarda kayboldu eksik gedikleri yazıldı adım adım kara adım kirli tüm suç kadınlığa atılmış ar ilmeği bana sev deselerdi bilmezdim sevginin iki bacak arası olduğunu gövdem bu yaşta tarumar Ellerim çamur kimin umurunda meserret kimin kulu meserret elleri bağlı köle gözleri gamlı baykuş bilir misin oğul! Acılar ne zaman gün alırsa bende yol alacağım hasta anam ve babam yollarına yakın köy diyorlar aha şu karşı dağın arkası uçlarına deli dağ eteklerine kızıl göynek derler birde hikayesi vardır yedi cet anlatılan sekiz düvel yayılan kör ve sağır acıların ışıltısı gelir zirvesinden ayşo kızla kerem oğlanın aşkı yarım kalmış bu kuş uçmaz kervan geçmez dağ başlarında ki kaç gelinin tacıdır bu sevda çiçekleri kuşburnu dalları ökse otları öksüz çocukların nidası demem o ki bu aymazların gidişi bu güçlülerin direnci lafta meserretin günahları kim yarattı bu iklimi kim yaktı kulun kula çirkefini elleriniz çizdi bu kara yazıyı gözleriniz öteledi duyguyu insanı sevgi güzel insanların mezarında gitti... geri gelir mi bilmiyorum bir daha gün doğumlarına...