Hayatı paylaşmak adına
Sorumluluk deyince çoğu insanın aklına işi ailesi ve yaşadığı ortam geliyordur.Fakat insanın kendisine karşı bir görevi olan “güzel ve iyi yaşama”sorumluluğundan pek söz açılmaz.başkalarına karşı sorumluluklarımız da inkar edilmez bir gerçektir degilmi?Bizler yaşadığımız ortam içerisinde neler yapmaya çalıştığımızı ölçmeye çaılırsak bakın kendimizden ne cevaplar alacağız.Vurdum duymazlılıklarımız uçuk kaçık düşüncelerimiz beklide hayellerimiz.Önce kendimize sonra başkalarına düşüncesi ilk başta bencil bir yaklaşım olarak algılana bilir.Ne varki insan kendisine bişeyler verebildinginde diger insanlara gerçek manada verecek bişeyleri olur.yani önce kendimize bişeyler alıp ,sonra bunu harmalayıp başkalarına enjekte etme ve paylaşma düşüncesi.

Günün bir saatinde radyoda dinledigimiz “tanrım beni baştan yarat” şarkısını haykıran sanatçının ardından kendi düşüncelerimizi önplana çıkardığımız zaman.yıllar boyu kederden üzüntüden doyum sağlamayı bir yaşam biçimi olarak kabul edip bunu türkülerine şarkılarına kültürlerine yansıtmış olan bir toplumun bireyleri , çağdaş dünyanın farklı beklentilerinin kendilerine uymaya ve etkin olmaya zorlamasını hiddetle algılayabilir.Aslında devamlı hiddetle kızlıkla yaşamakta yanlınştır.Birazda olaylara poziftif yönden bakmamız gereklidir.Paylaşmak olgusunu kendi aramızda var olması gerektigini benimsemeliyiz. Bundan dolayıdır ki 9 yıldır radyodaki proğramlarımda hep”hayatı paylaşmak adına”dedim.yine hayatı paylaşmak adına diyiyorum.

MEHMET İPEKÇİOĞLU