KERBELA ÜZERİNE

Binbeşyüz yıldan beri çok tartışılan bir konu.
İslam dininin acı yürek yarası. Açtığı tahribat halada günümüzde devam ediyor ve edecektir de. Bana göre İslam dünyasındaki huzursuzluğun en önemli ayağı budur.

Şimdiki İslama baktığımız zaman, bana göre de İslam dini doğduğundan yetmiş seksen yıl sonra Kerbela’da diri diri toprağa gömülmüştür.
Kerbela’da peygamberimizin kanını taşıyan, torunları, çocukları ve yakınları kafaları kesilerek katledilmişlerdir. Bu zulmü yapanlarda kendilerine Müslüman diyorlardı. Dolayisiyle müslüman müslümanın kafasını kesmiştir. Bunu da din adına yapmışlardır. Tıpkı günümüzde olduğu gibi. İslam ve dinimiz tabi ki devam ediyor. Ancak İslamiyet Kerbela’da bitirilmiştir.
En üzücü ve hüzünlü tarafı ise aradan 1500 sene geçmesine rağmen acısı dinmemiştir ve dinmeyecekte.

Günümüz İslam dünyasında bunu net olarak görebiliyoruz. Birlik yok, dirlik yok, dürüstlük yok, her türlü meniyet ise fazlaca var. Müslüman müslümanın boğazını keserken Allahuekber diye de nara atıyor. Hani dinimizde öldürme yoktu ama hepsi var maalesef.

İlahiyatçılar ve din tarihçileri; şunu çok iyi araştırmalılar.
Neden günümüzde deist ve ateistlerin sayıları artıyor. Buna İmam Hatipler de dahildir. Bunun cevabı ve nedenleri bulunduğunda çok şey açığa çıkacaktır. Belki de çözüm bulacaktır. Ben ilahiyatçı değilim müslümanım.

Sayın İhsan Eliaçık böyle bir açıklama yaptığı için linç edilmek isteniyor.
Bence İhsan Eliaçık hoca çok haklı.

Babür Ali Yaşar
Eğitimci/Araştırmacı