Yaklaşık on yıl önce, son dakika haberleri olarak gündeme düşen olaylar, bugün alışagelmiş sıradan bir gündem içeriğiymiş gibi hayatımızın bir parçası oldu. Bu olaylar yalnızca ülkemizde değil, dünyanın dört bir yanında hızla yayılmaya devam ediyor. Cinsiyet değişiklikleri, madde kullanımı, cinayetler, intiharlar, aile ve birey çatışmaları gibi sorunlar o kadar fazla ki, her geçen gün azalmıyor; aksine katlanarak artıyor. Dünya, bu sorunlarla birlikte ahlaki ve kültürel yozlaşmaya maruz kalıyor. Gün içerisinde tekrar tekrar dönen bu haberler, insanlar üzerinde bir normalleştirme psikolojisi yaratıyor. İki gün öncesine kadar hayretler içinde "Bu kadarı da pes!" dediğimiz olaylara, iki gün sonra "O da bir şey mi?" diyerek tepki verir hale geliyoruz.

Ses boşlukta daha hızlı mı yayılır yoksa yayılmaz mı bilmiyorum, ama kötülük her zaman iyilikten daha hızlı yayılıyor. Sonra bu kötülükler bizim normallerimiz haline geliyor. Kötülüğe maruz kalan insan, iyiliğe yaklaşamıyor. O yüzden zihnimizi ve gündemimizi meşgul eden kötülüklerin sesini kısalım.

Komşuculuğun komşuculuk olduğu zamanlara şöyle bir yolculuk yapalım. Bir evin bacası kışın tütmüyorsa, bütün mahalleli bir araya gelir, o evin sorununu çözerdi. "Pişirdiği aştan kokmuştur," diyerek komşulara da bir kap hazırlanıp dağıtılırdı. Evlenecek kızın çeyizinin serilmesinin bile hikmeti, bir eksiği varsa giderilsin diyeydi. Velhasıl, biz özünde iyi insanlarız. Rabbimize dua edelim; bizi her daim iyi insan kılsın ve yollarımıza da her daim iyi insanlar çıkarsın.

Vesselam.