NE KADAR ÖZGÜRÜZ?
ÖZGÜR MÜYÜZ?

Gerçekten de özgürce yaşıyor muyuz?

Fikirlerimizi, düşüncelerimizi serbestçe anlatabiliyor muyuz?
Titanik misali batmaya doğru giden bir gemide batıyoruz diyebiliyor muyuz avazımızın çıktığı kadar?
Peki ALLAH’tan değil de kulundan daha çok korkmadan yaşabilen kaç kişi var bu ülkede?
Hiç korkmadan konuşabildiniz mi bu ülkede?
Her birinizin seslerini duyuyor gibiyim. Sessiz çığlıklarınız zihniniz içinde her daim ve tüm hayatımız ne yazık ki siyasi çıkarlar uğruna can vermiş bir şekilde. Şahsi menfaatleriniz uğruna susmak zorunda kalmak yada bırakılmak dünyada cehennemi yaşamak bu olsa gerek.A veyahut da B partisi fark etmeksizin zarara uğrayanlar bu halk yukarıya göre herşey mükemmel,muhteşem.Onlar koltukları uğruna şekilden şekile girerler köprüyü geçtikten sonra arkaya bakan yok...
Konuşamıyoruz, farkındasınız değil mi!
Susturulmuşuz farkında değil kimse?
Bu yazıyı bir dergiye attım onlar dergi kapanır diye korktular :)
Yazarlar korkmazdı eskiden şimdi ise korkuyor :)
Özgürce çığlıklarımız yankılanamıyor sokaklarda. Ve her geçen gün, daha da kötüye gidiyor bu ülke. Çocuklarımız bir çocuk misali değil de büyük bir insan gibi belirsiz geleceğini düşünmeye başlıyor şimdilerde. Gençlerimiz ise kaçacak delik arıyor bu ülkeden. Çünkü hiç birimiz ne yazık ki artık okumanın değil de bu devirde Meclis’te bir dayın olması gerektiğini çok iyi biliyoruz.
Hiç birimiz özgür değiliz...
Özgür sanıyoruz sadece kendimizi.Hayat pahalılığı insanları kambur etmiş,herkes şikayetçi durumdan ama kimse birşey yapmıyor yapamıyor niye KORKUYOR.
Birileri maaşım kesilir diye korkuyor,
Biri evimden olurum diye korkuyor,
Diğeri işimden olurum diye korkuyor,
Biri memuriyetim yanar diye korkuyor,
Hiçbirimiz özgür değiliz...
Birileri manda yoğurdu yerken bu halk ekmek alamıyor,
Birileri kestane balı yerken bu halk zamlarla mücadele ediyor,
Birileri Medine hurması yerken bu halk zamlı kiralarla mücadele ediyor,
Birileri porsiyonları küçültün der ama işsizlikten kendini öldüren halkı görmez,
Birileri bilmem kaç odalı sarayda yaşarken halk pazara gidemiyor...
Görmek isteyenlere örnek çok haddinden fazla hemde...
Ey halkım,bugün bu yazımda sizlere sesleniyorum. Korkmayın! Bilmem ne zaman düzelecek diyenlere tepkinizi verin, bu kendini büyük görenlerden çekinmeyin. Kendiniz için mücadele edin. Çünkü biz halk ,yeri geldiğinde inandığımız değerler uğruna dünyaları bile yıkabilen Ecdadın Torunlarıyız. Bu yüzden korkmadan haykırın içinizdekileri...
Bir gün hepimizin özgürlüğe kavuşacağı o umut dolu yarınlara…
Sevgiyle kalın.